Aleksa Stanlavis

Konu: Aleksa Stanlavis Ptsi Tem. 02, 2012 1:21 pm

Öğleden sonraki ilk ders olan Sihirli Yaratıkların Bakımı dersliğinden içeri giren Aleksa, ortalığın fazla sessiz olduğunu fark ediyor. Zira sınıfın ne ışıkları yakılmış, ne de pencerelerden aydınlık girmesi için perdeler açılmış. Görüşü oldukça kötü olan genç kız belli ki profesöre kızıyor, eh haksız olduğu da söylenemez. Dersliğe yanlış bir zamanda gelmiş olup olmadığını merak eden Aleksa sınıfı yavaş ancak bir o kadar da temkinli adımlarıyla turlamaya başlıyor. Tam bu sırada pencerelerin önüne bir kağıt iliştirilmiş olduğunu fark ediyor. Merakla adımlarını o tarafa yönelttikten sonra perdeleri aralayıp, yazılanları mırıldanarak okunuyor.

"Aleksa, seni şimdiye kadar hiç ayak basmadığın bir ortama davet ediyorum. Yaratıkları inceleyebilmek ve anlayabilmek için, onlarla aynı ortamda bulunman gerekir. Dersliğin hemen ortasındaki sıranın altında gizli bir tünel var. Sorularını sonrası için sakla."

Öhöm:

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Salı Tem. 03, 2012 12:13 pm

Büyük salondan ayrılırken diliyle dişine takıldığını hissettiği maydonuzu çıkarmaya çalışıyordu. O bitki kalıntısının varlığı onu sadece his olarak rahatsız etmiyordu. Aleksa genel olarak gülümsemeyi seven bir kızdı ve dişindeki o iğrenç varlık onu gülümsemekten mahrum bırakıyordu. Kalabalık içinde olmasa elini dişine atıp o şekilde temizleyecekti. Dişiyle girdiği mücadelede kazanan taraf olmak için çabalarken hangi ara kendini bahçeye kadar atmıştı anlayamadı. Şaşkınlıkla perdelenmiş gözlerini etrafta gezdirirken bahçede pek fazla kimsenin olmadığını gördüğünde hemen kolonların arkasına geçip elini ağzına soktu. İşaret parmağı ve başparmağıyla maydonuzu özgürlüğüne kavuştururken hayatında hiç olmadığı kadar rahat hissetti kendini. Asıl özgürlüğüne kavuşan oymuş gibi… Artık daha rahat gülümseyebileceğinin ayırtına varıp etrafa kocaman gülücükler saçarken biraz daha oyalanırsa derse geç kalacağını fark etti. Hemen adımlarının hızını artırıp kendini dersin yapılacağı dersliğe attı.

Kapıyı arkasında bırakarak içeri girdiği ilk anda arkasını dönüp geri gitme dürtüsüyle baş etmek zorunda kalmıştı. Kollarını ileriye doğru atarak ilerlemeye başladı. Görüşünün berbatlığı ile birlikte gözlerini devirirken, gözlerlinin karanlığa alışmasını bekledi. Etrafı hafif de olsa seçebilecek konuma geldiğinde etrafını iyice taramaya başlamıştı. Kendi etrafında birkaç tur döndükten sonra pencerenin önüne iliştirilmiş kâğıt parçasını görüp kendi kendine mırıldanmaya ve tahmin ettiği şey olmaması için Tanrı’ya dua etmeye başlamıştı. Yavaşça kâğıdı eline alıp okumaya çalışırken karanlığın buna mani olduğunu yeni fark etmişti. Heyecanlı bir şekilde perdeleri aralayıp düzgün el yazısıyla yazılmış notu okumayı sonlandırdığında gözlerini kapatıp birkaç saniye bekledi. Başını kaldırıp konuşmaya başladığında sesindeki tükenmişlik hemen fark ediliyordu. “Tanrı’m ben böyle derslere girmek istemiyorum artık. Hogwarts’tayız, büyücüyüz diye de yapılmaz bu kadarı. Oturup dersi anlatsa geçse olmuyor mu? Ne bu olağandışı şeyler ya!” Kafasını kaldırdığı anda etrafına bakınıp tüneli aramaya başladı. Dersliği terk etme güdüsü o an için baskın olsa da o dersten gelecek olan puana çok ihtiyacı vardı. Kendi etrafında birkaç tur daha döndükten sonra hafif bir ışık huzmesinin pencerenin hemen altında belirdiğini fark etti. Dikkatlice o tarafa doğru eğilip oradaki şeyin tünel olup olmadığını kavramaya çalıştı. Kapağı hafifçe kaldırıp içeriye bakmaya çalışsa da çabasının nafile olduğunu anlayıp vazgeçti. Tünelden gelen nem kokusu suratına çarptığında hafifçe geri çekildi ve gözlerini sımsıkı yumdu. Derin bir nefes alıp yavaşça tünelden içeri girerken çevreden olabildiğinde destek almaya çalışıyordu.

Ayakları zemine değdiği anda ufak bir baş dönmesi yaşayan genç cadı kendini hızla toparlayıp yürümeye başladı. Kendini dar, çıkmaz sokakların birinde hissediyordu. Tavandan damlayan su sesleri yere düşüğü anda yankı yapıyor ve aslında oldukça sessiz olması gereken mekânı gürültünün içine sürüklüyordu. Elleriyle duvardan destek almak istediği için parmaklarını hafifçe duvara değdirirken, duvarın nemden olayı aşınmış olduğunu fark etti. Kabukları soyulmaya başlayan duvardan ellerini hızla çekip kendi pelerinine sürterek temizleme çabasına girişen genç cadı hiçbir yerden destek almadan yürümeye devam etti. Tüneldeki nem kokusuna burnu iyice alışan cadı artık daha rahat nefes alıyordu. Asıl özgürlüğün bu olduğunu düşünmeye başladı. Nefes alamadığı bir dünyanın düşüncesi bile korkunçtu. O tüm bu düşünceleri beynini meşgul etmek için dışarı saldığı anda ufak bir parıltının gözlerini aldığını fark etti. Karanlığa alışmış olan gözlerinin böylesine ufak bir ışıktan rahatsız olması beklenmedik bir şey değildi. Gözlerinin o ufak ışık kesitine de alışmasını bekledikten sonra ışığa doğru koşmaya başladı. O iğrenç mekândan bir an önce kurtulmak istiyordu.

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Salı Tem. 03, 2012 1:11 pm

Aleksa, tünelden çıkıp etrafında bir tur döndükten sonra bulunduğu yeri iyice inceliyor. Zira burası şu ana kadar hiç ayak basmadığı bir ortam. Işık burada da çok az, ağaçlar güneş ışınlarını engellemiş durumda fakat genç cadı Yasak Orman'ın içerisinde büyü yapıp tehlikeli yaratıkları üstüne çekmek istemez herhalde. Tam bu sırada bir su ile nal sesleri dikkatini çekiyor. Neler olduğunu anlamak güç.

İki şansın var, ya gidip kontrol edeceksin ya da ağaçlardan birinin gerisine saklanıp bekleyeceksin.

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Çarş. Tem. 04, 2012 4:24 pm

Tünelden çıktığı anda kendini geniş, ferah bir ortamda bulan cadı anın şaşkınlığıyla ne yapacağını pek bilemese de önce etrafı incelemeyi tercih etti. Orada ne yapacağını tam bilemiyordu ve sırf bu yüzden asasını cüppesinin cebinden çıkarıp eline aldı. Çevresinde tur atmaktan vazgeçip ilerlemeye başladı. Sık ve devasa büyüklükteki ağaçların bulunduğu bir ormanda kendini nasıl rahat hissedebilirse o da o kadar rahattı. Daha önce hiç ayak basmadığı bu mekânın illüzyon mu olduğuna karar vermeye çalışırken birden ortamı dolduran seslere kulak kabarttı. İlk önce kulağına gelen tek ses su sesiydi ki bu iyiye işaretti. Su güvendir. Ama hemen arından gelen nal sesleri ile ürküp bir adım geri kaçtığında korkmaya başlamıştı. Aptal cesaretine sahip biri olsa orada hiç korkmuyormuş gibi davranabilirdi ve nal sesleri onu hep korkuturdu. İlk başta ne yapacağını bilemedi. harekete geçmesi gerekirdi ama bunu başaramıyordu. Sabırsızlıkla saniyelerin geçmesini beklerken daha fazla dayanamadı ve bir iki adım ileri atıldı. kendi kendine mırıldanırken seslerin neye ait olduğunu bulmaya çalışıyordu. “Eğer bu ders esnasında başıma bir şey gelse ve babam da dava açsa kazanır mıyız? Heh tabii kazanırız. Babamın bir davayı kaybedeceğini hiç sanmam."

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Çarş. Tem. 04, 2012 5:33 pm

Aleksa sesleri duyduğu noktaya doğru ilerlerken kendisini neye hazırlıyor olursa olsun, karşısında beline kadar uzanan altın sarısı saçlara sahip melek gibi bir kız beklemiyor olmalı. Giyiyor olduğu beyaz elbise üst vücudunun hatlarını belli ediyor fazlasıyla, fakat kalçasından başlayan eteğin genişlemesi ile her şey kapatılıyor. Dizlerini birleştirmiş, oldukça sakin hatta neşeli bir tavırla oturuyor. Ancak seni görmemiş olmalı. Böyle birinin Yasak Orman'da ne işi olabilir ki?

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Cuma Tem. 06, 2012 2:04 am

Kendini patikadan ayrılmak zorunda hisseden genç cadı ağaçların arasına dalıp sesin geldiği yönde ilerlemeye devam etti. Artık etrafında daireler çizmeye başladığını düşünmeye başladığında biraz ilerisinde bir insan figürü gördü. Tam olarak bir insan çok daha uzun olan bu yaratık, dev ismini alamayacak kadar da kısaydı. Beline kadar uzanan ışıl ışıl saçları her genç kızın kıskanmasına neden olacak cinstendi. O saçları gördüğü anda Aleksa hemen kendi saçlarına bakıp iç geçirdi. Sarı saçlarına eşlik eden beyaz elbisesiyle bir prensesi andıran canlı elbisesi sayesinde mükemmel vücudunu sergileme fırsatı bulmuşa benziyordu. Tam anlamıyla kıskançlık nöbeti sırasında cinayete kurban gidebilecek potansiyel vardı onda. Bu sapkın düşüncelerden kurtulmak için kafasını hızla sallarken ona daha da yakından bakma dürtüsüyle baş etmeye çalışıyordu fakat başarılı olamıyordu. Kendi kendine sadece bir kaç adım yaklaşacağını söylese de ağaçları kendine siper ederek olabildiğince yaklaşmaya çalışıyordu.

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Cuma Tem. 06, 2012 9:05 am

Genç cadı, sarı saçlarını ipek bir şal gibi boynuna dolamış olan kıza yaklaşmaya çalışırken bir çalı hışırtısı duyuluyor. Kız dengesini kaybetmemek için oturduğu yere ellerini koyarken, elbisesinin altından ayakları görülüyor. Normal bir genç kıza benziyor, fakat hala neden burada bulunduğunu anlayabilmiş değil Aleksa. Tam bir adım daha atacakken güçlü bir erkek sesi duyuluyor. "Kim var orada?"

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Cuma Tem. 06, 2012 9:35 pm

Ne kadar dikkatli olmak istese de yerdeki dal parçaları buna mani oluyordu. Tam bir adım atacakken ayağının altından çıkan hışırtı ile yürümeye son verdi cadı. Karşısındaki yaratığın dikkatini çektiğinde ilk başta korksa da durumu iyi toparlayıp kendine hâkim olabildi. Karşısındaki kızın elbisesinin altından ayaklarını gördüğünü anda kafasında soru işaretleri artmaya başladı. Sihirli Yaratıkların Bakımı dersinde bir insanla yüzyüze gelip ne yapabilirdi ki? Kafasındaki soru işaretlerini gidermenin tek yolunun bizzat yaşayarak öğrenmek olduğunu bilen cadı yavaşça karşısındaki canlıya yaklaşmaya başladı. Bir iki adım attıktan hemen sonra duyduğu tok erkek sesi ile yerinden zıplarken ağzından şaşkınlık dolu cümleler yükseldi. “Hay anasını... Bu ne lan! Ne çeşit bir yaratıksın sen?"

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis C.tesi Tem. 07, 2012 8:27 am

Aleksa konuştuğu anda kızın bakışları onun üzerine dönüyor. Cadı ile göz göze geldikleri anda, kızın korku dolu gözleri irileşiyor. Ve tam bu sırada onun oturduğu tümsek hareketleniyor ve yukarı doğru kalkıyor. Bunun bir tür büyü gösterisi olduğunu sanan Aleksa, bedeninin üst tarafı insan alt tarafı ise at olan bir adam ile karşılaşmayı beklemiyor olmalı. Kızın neden onun gövdesine oturmuş olduğunu merak etmemek ise elde değil. Adamın tehlike saçan gözleri genç cadının üstüne dönüyor. "Kendini tanıt insan."

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis C.tesi Tem. 07, 2012 4:00 pm

Oldukça güzel olan kızın gözlerindeki korkuyu gördüğünde şaşırmasına engel olamadı Aleksa. Hangisinin korkmasının daha yerinde olacağı derin bir tartışma konusuydu. Kafasını hızla sallayıp duyduğu şeyin doğru olup olmadığını kendince tartarken birden kızın oturduğu tümseğin yükselmesiyle hızla geri çekildi. Dersin konusunun tam olarak ne olduğunu henüz anlayamamıştı. Ortada hiçbir sihirli yaratık yokken nasıl olur da bu derste bir şeyler öğrenebilirdi ki? Tümseğin yavaşça bir yaratığa dönüşmesiyle söylediklerinden hafifi bir pişmanlık duysa da o an için ilk düşüncesi karşısındaki şeyin bir at adam olmasıydı. Ne yapacağını bilemiyordu. Daha önce bir at adamla hiç karşılaşmamıştı. Damarlarına pompalanan adrenalin ile korktuğunu fark ediyordu. Yaratığın tok sesiyle kendine gelirken ona nasıl bir cevap vermesi gerektiğini düşünüyordu. Ağzından belli belirsiz cümleler dökülürken kelimeler üzerindeki kontrolünü de yitiriyordu. “Nasıl tanıtayım yani, anlamadım. İsim mi vereyim. Şey o zaman... O zaman ben Aleksa."

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Paz Tem. 08, 2012 11:44 am

At adamın bakışları sertleşirken, Aleksa'nın kendisiyle dalga geçtiğini düşünüyor olmalı. Sana bir adım atarken, nalından güçlü ve tok bir ses çıkıyor. Hemen sırtında oturan kız ise korkuyla kollarını onun karnına doluyor, belki de düşmekten korkuyordur. "Ne işin var burada? Eğer Melitta'yı almaya geldiysen hiç şansın yok." Bakışları Melitta derken kızı gösteriyor.

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Paz Tem. 08, 2012 8:05 pm

Yanlış bir şey yapmış gibi korkuya kapıldı cadı. Hayatında hiç at adam görmediği için onunla nasıl konuşması gerektiğini de bilmiyordu. Gözlerinin yavaş yavaş dolmaya başladığını anlayan genç cadı kendini sıkmaya başladı. Ağlamamalıydı. Ortada ağlanacak bir durum da yoktu. Ne berbat bir işti bu. Gözyaşlarının akmamasına engel olurken yaratığın ona doğru bir adım atması ile hafifçe geri kaçtı. Aralarındaki mesafe oldukça yeterliydi. Aynı kalın ses tonuyla konuşmaya başladığında at adamın genç cadının gözündeki heybeti artıyordu. “Yediğin, içtiğin, sevdiğin sana kalsın. Ben sadece bu dersten alnımın akıyla kurtulmak istiyorum. Tek istediğim bu. Yoksa size, sevgilinize ve sevginize saygım sonsuz."

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Paz Tem. 08, 2012 8:36 pm

At adam bu denilenler üzerine daha çok sinirleniyorken, Aleksa kızın oturduğu yerde daha çok sindiğini fark ediyor. Yanlış bir şey deyip demediğini düşünürken, bir adım gerilemekten kendisini alamıyor. "Sizler, hepiniz yalancısınız. Bu sözleri en son biri dediğinde, o kaçırıldı ve ben de esir alındım." At adamın bakışları 'o' derken Melitta'yı gösteriyor. Konuşurken gözleri nefret saçarken, ağzından çıkan tükürükler de gözle görülebiliyor. "Ona kendi ırkınızın ne yaptığını biliyor musun küçük kız?" Aleksa'nın korkudan büyüyen gözleri at adamın kollarını izledi. Yaratık, kafasını iki yana sert bir şekilde sallayan kızı sakinleştirmek için kısık sesle bir şeyler mırıldandı fakat genç cadı denilenleri duyamadı. Kız ikna olmasa da at adam, eliyle tutup kızın ağzını açtı. Aleksa ilk başta neler olduğunu anlayamasa da en sonunda onun ağzında bir şeylerin eksik olduğunu anladı. Kızın dili kesilmişti.

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Paz Tem. 08, 2012 9:02 pm

Söylediği şeyler karşı tarafa ulaşıp da ilk tepkiler geldiğinde genç cadı bir adım daha geriledi. Kalp atışlarının deli gibi atması onu daha korkutuyordu. En iyisi susmaktı. Konuştukça karşı tarafın daha da öfkesini kazanıyordu. Yaratığın birden aşırı nefret yüklü ses tonuyla irkilip ellerinin titrediğini fark etti. Gerçekler çığ gibi büyürken genç cadı artık vücudunu kontrol edemiyordu. Ellerinin titremesinin gittikçe ilerlemesi canını sıkmaya başladı. Karşısındaki yaratığın bitmek bilmeyen ve asla dizginlenemeyecek olan öfkesi Aleksa'nın tüm benliğini esir almıştı. Gözlerini kapayıp derin nefesler alırken karşı tarafın yönelttiği soru üzerine yavaşça gözlerini açtı. Kafasını bilmediğini belli edercesine sallarken merakına yenik düştüğünü fark etti. Söyleyeceği şeyleri beklerken ortama sözcüklerin değil de hareketin egemen olması üzerine gözleriyle at adamın her hareketini izledi. At adamın sırtındaki kızın yavaşça ağzını açması ile gözlerini kıstı. Ne görmesi gerektiğini çözmeye çalışırken durumu ancak idrak edebildi. Zaten olay da oydu. Bir şey görememesi gerekiyordu. Genç kızın kesilmiş olan diline baktığında midesinde bir şeylerin hareketlendiğini fark etti. Ellerindeki titreme tüm vücudunu esir alırken dizlerinin bağının yavaşça çözülmesine sadece seyirci kalabildi. Yavaşça kendini toprak zemine bırakırken görüşünün de bozulduğunu anladı. Tüm bu olaylar sırasında ağzından sadece kesik kesik birkaç kelime çıkabildi. “Bu... iğrenç... bir şey."

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Paz Tem. 08, 2012 10:00 pm

Genç cadının dizlerinin bağı çözülürken, Melitta oturduğu yerden zıplayarak aşağıya iniyor ve kızgın bakışlarını at adama döndürüyor. Hızlı adımlarla Aleksa'nın yanına ilerliyor ve omuzlarından tutarak onu silkeliyor. Yüzünde daha deminki korkudan hiçbir eser yok, sadece endişe var. O da belli ki genç cadı için. Koşar adımlarla suya doğru ilerliyor ve taşın birinin gerisinden çıkardığı bir kabı onunla dolduruyor. Sonrasında çabucak Aleksa'nın yanına varıyor ve ona biraz su içirdikten sonra şefkatli bir şekilde yüzünü yıkıyor. Bu sırada at adamın itirazları duyulabiliyor, belli ki insan ırkının yardıma değer olduğunu düşünmüyor.

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Ptsi Tem. 09, 2012 2:58 pm

Omuzlarını tutan bir çift elin varlığını hissettiğinde gözlerini açmak için kendini zorladı. Karşısında o aşırı güzel kızı gördüğünde içinde bir şeylerin burkulduğunu hissetti. Onun yüzüne bakmaya katlanamıyordu. Kendisi asla böyle bir şey yapmazdı. Ama yapan insanlar olduğu gerçeğini de değiştiremezdi ki. Sarışın kızın onun yanından uzaklaşmasını seyrederken at adamın gözlerini üzerinde hissedebiliyordu. Açıkcası o bakışlardan rahatsız olmuştu. Genç kızın hızla onun yanına gelişini izledi. Elinde tuttuğu tastaki suyu içerken kendine gelmeye çalışıyordu. Kızın bakışlarındaki endişe ve şefkat arasındaki duyguyu çözerken bakışlarını yere eğdi. Mırıldanır bir ses tonuyla konuşmaya başladı. “Bunları yapmak zorunda değilsin." Gözleriyle kızdan özür dilerken dikkatini at adamın itiraz dolu konuşması dağıttı. Söylediği onca şeyde sinirlenmeye başladığını hissediyordu. Kaşlarını çatıp adama bakarken yavaşça ayağa kalkmaya başladı. Boyu o yaratıkla ölçüşemese bile öfkesi kesinlikle onunkine denk sayılabilirdi. Öfkeyle ağzından çıkan sözlere zerre kulak asmadı, onu engellemeye çalışmadı. “Biliyor musun, ben bu iyiliği ne kadar hak ediyorsam sen de bu kızı o kadar hak ediyorsun!"

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Ptsi Tem. 09, 2012 3:06 pm

Genç cadı, at adama karşı koyarken sarı saçlı kız onu omzundan tutup sakinleştirmeye çalışıyor. Başını daha deminki gibi umutsuzlukla iki yana sallıyor. Ne anlatmaya çalıştığını anlamak güç, fakat konuşmaya başlayan at adamın sesi Aleksa'nın bütün dikkatini dağıtıyor. "Ben o gün orada olmasaydım, sıra diğer duyu organlarına gelecekti." Aleksa yüzünü kıza çevirdiğinde, onun başının öne eğik gözlerinin ise kapalı olduğunu görebiliyor. Sağ gözünün üstünde temiz kesilmiş olduğu belli bir çizik var. Demek ki at adam haklı, sıra dilinden sonra gözüne gelmiş olmalı. Ama bir şekilde kurtulmuş.

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Ptsi Tem. 09, 2012 3:25 pm

Öfkesinin benliğini le geçirmesine izin verirken Melitta'nın onu sakinleştirme çabalarını görmezden geldi. Öfkesi daha da artıyordu.Onun öfkesine karşılık karşı tarafında öfkesi kaçınılmazdı ve cevap beklediğinden de kısa sürede gelmişti. At adamın söyledikleriyle beraber gözleri kızın suratını tararken, onun hüzünle eğmiş olduğu bakışlarından, gözünün üstündeki çizikten anlamıştı her şeyi. Üzüntüyle başını eğerken içindeki hüznün sebebinin sadece bu kızın başına gelenler olduğunu kavrıyordu. Başını tekrar kaldırıp aynı öfkeyle karşısındaki adama baktığında içindeki hiçbir parçanın ona hak vermediğini fark etti. Aynı ses tonuyla konuşmaya başladığında gözü bir şey görmüyordu artık. “Ve tüm bu yaptıkların seni iyi biri mi yaptı? Buna mı inanıyorsun?" Başını hafifçe sağa sola sallarken gözlerindeki küçük görme ifadesini silemezdi. Tekrar konuşmaya başladığında ses tonu ne daha yumuşak ne de daha sertti. “Bu kıza yardım ettin çünkü senin tek istediğin insan ırkının nasıl bir soy olduğunu göstermekti. Onun başına ne gelmiş, neler yaşamış zerre umursadığını sanmıyorum. Sen sadece kendi haklı davanı düşünüyorsun. Ve biliyor musun onu kurtarmak seni iyi biri yapmaz. Benim ırkımın nasıl olduğu konusunda sonuca varmadan önce kendine bir bak. Hayır kendi ırkına değil sadece kendine!" Acıyan gözlerini kıza çevirmişti şimdi. Onun için ne kadar üzüldüğü belliydi.

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Ptsi Tem. 09, 2012 3:37 pm

At adam hafifçe başını öne doğru eğerken kıza karşı sözlü bir şekilde savaşamayacağını biliyordu. Onun üzüldüğünü fark eden sarı saçlı kız, Aleksa'nın kolundan çekiştirdi ve başını bir kez daha iki yana salladı. Gözleri dolu dolu olmuştu, ağzını konuşabilmek için açtı fakat sadece tiz bir ses çıktı boğazından. Çaresizlik içerisinde at adamın yanına doğru ilerledi, onun hemen önündeki iri bir kayaya çıkarak yüzünü iki elinin arasına aldı. "Haklısın. Melitta'nın başına ne geldiyse benim yüzümden oldu. Hiç tanışmamalı, hiç birlikte olmamalıydık. O benden iyisini hak ediyor, zaten yarısı pislik bir at olan adamı kim hayatında ister ki?" At adam bunları söyledikten sonra durduğu yere çöküyor. Sarı saçlı kız başını Aleksa'ya dönüyor ve dudaklarını olabildiğince yavaş bir şekilde hareket ettiriyor. Belli ki ondan okumasını bekliyor. Dediği şey, 'O suçsuz.'

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Ptsi Tem. 09, 2012 4:23 pm

Karşı taraftan bu kadar çabuk bir yenilgi beklemiyordu. Hızını daha yeni almıştı ve durmak gibi bir niyeti yoktu. Karşısındaki yaratığın kabullenişini izlerken içindeki meraka yenik düşüyordu. Söylediği şeyler onu soru sormaya itse de bunu yapmayacaktı. Fazlasıyla sert çıkmış olabilirdi ama karşı tarafın bunu kesinlikle hak ettiğini düşünüyordu. Gözlerini devirip başka yere bakmaya başladı. Yüzünü tekrar o çifte çevirdiğinde kızın ona anlatmaya çalıştığı şeyi anlama çalıştı. 'O suçsuz!' Kızın dudaklarından söküp aldığı bu cümle sinirini yatıştırmamıştı. Kızın suratına bakarak konuşmaya başladı. “Evet, belki gözünü oymak isteyenlerden değildi. Ama seni kurtarmasını birilerini kötülemek için kullanan birinin suçsuzluğuna inanmamı bekleme. Bence sen de ona çok güvenme. Hatta kimseye güvenme!"

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Ptsi Tem. 09, 2012 4:34 pm

Sarı saçlı kız daha da şiddetli bir şekilde başını sallarken, saçlarını yolmamak için kendisini zor tutuyor gibi görünüyordu. Hemen etrafında bir tur attı, gözleriyle bir şey arıyor gibi görünüyordu. En sonunda ne aradığını bulduğunda yüzü aydınlandı. Mürekkep kutusuna daldırıp sağ işaret parmağını tamamen simsiyah yaptı. Kayalardan birine yazmaya başladı, Aleksa'nın okuduğunu biliyordu. 'Küçük bir kızken bu ormana bırakıldım ben, cinsiyetim dolayısıyla ailem tarafından istenmedim. Eğer Iroh ve onun grubundaki diğerleri beni bulmasalardı, şu anda karşında duruyor olmazdım.' Gözlerini çevirip genç cadıya doğru baktı, onun bu kadarla ikna olmayacağından emindi sarı saçlı rapunzel. 'Ailem benim hayatta olduğumu öğrenince beni ve Iroh'u kaçırdılar. Bir şekilde ellerinden kaçmayı başardı o, bazı şeyler için geç kalmış olsa da-' Burada durakladı ve derin bir nefes aldı. '-beni daha kötülerinden kurtardı. Benim gerçek ailem at adamlar oldu. Amaçları insan ırkını kötülemek olsaydı, bunların hepsini yaparlar mıydı?' Gözleri en sonunda yine Aleksa'ya döndü Melitta'nın. Anlaması için yalvarıyordu.

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Çarş. Tem. 11, 2012 9:56 pm

Karşısındaki kızın elini mürekkep kutusuna batırıp kayanın üzerine bir şeyler yazmasını izledi. Kayanın üzerinde şekil bulan her harfi okuduğunda kaşları havaya kalktı. At adamın onu kurtardığıyla ilgili yeri okuyunca kaşlarını çatıp yaratığa baktı. Sonra tekrar bakışlarını indirip kızın yazdıklarını incelemeye devam etti. Okumayı bitirdiğinde tekrar üzüntüyle genç kıza baktı. Çok şey yaşamış olduğu belliydi. Belki de asla anlayamayacağı, yaşamayacağı şeyler yaşamıştı. Ama yine de bu at adama olan anlık öfkesini geçirmiyordu. Boğazını temizleyip tekrar konuşmaya başladığında sesi her zamankinden daha sakindi. “Yaşadığın şeyleri anlayamam, evet. Empati bile kuramam. Seni bu kurtarmış olabilir evet ama yaptığı hiçbir iyilik sabahtan beri beni ve ırkımı aşağıladığı gerçeğini değiştirmiyor." Bakışlarını kızın üstünden ayırıp at adamın üzerine odakladığında artık muhatap aldığı kişi oydu. “Hiçbir zaman hiç bir ırkı küçümsemedim. Onları küçümsediğim gibi elimdeki sopaya güvenerek kendimi de yüceltmedim. Bunu yapmam da. Ön yargılarınız var, yıkamıyorsunuz. Çaba da sarf etmiyorsunuz. Asıl yıkıcı olan faaliyet bu. Bu kızı kurtarmış olman maalesef söylediğin sözleri haklı çıkarmıyor." Boğazını temizleyip bakışlarını aşağı çevirmişti. O gün içinde ne kadar da yorulmuştu öyle. Tekrar konuşmaya başladığında at adamın gözlerinin derinliklerine bakıyordu. “Dünya üzerinde kötü insanlar olduğu gerçeği asla yok sayamam. Ama senin gibi iyi insanları da gözden çıkaramam."

Konu: Geri: Aleksa Stanlavis Perş. Tem. 12, 2012 8:07 pm

Sarı saçlı kızın, Aleksa'nın sözlerini dinlerken yüzünde basit bir gülümseme oluşuyor. Başı ile ona selam verip, at adamın sırtına çıkıyor ve nal sesleri eşliğinde uzaklaşıyorlar. Aleksa tartışmanın bu kadar çabuk bitmiş olmasına inanamıyor. Uzun bir süre ikilinin arkasından şaşkın gözlerle bakmayı sürdürüyor, fakat hemen sonrasında çalıların arasından gelen bir sesle tehdit edilmiş gibi asasını o tarafa doğrultuyor. Yeşilliklerin arasından çıkan Sedona'yı görünce ise rahatlıyor.

"Zorlu biri olduğunu kabul etmeliyim Aleksa. Fakat bu dünya üzerinde iyinin her zaman iyi, kötünün ise her zaman kötü olmadığını unutmaman lazım. Hiç beklemediğin bir anda, hiç beklemediğin birinden yardım alabilir insan. Belki de hayatı güzel yapan şey de bu. Hiçbir zaman ne olacağını kestiremezsin çünkü. Kalbinde insanın her zaman umut olmalı. Bu arada Hogwarts'a dönmek için o pis tünelden geçmek zorunda değilsin, bir kereliğine cisimlenmen için izin verebilirim."

Ders başarılı!

» Aleksa Stanlavis - Verona Moretti
» aleksa
» Antonije Stanlavis
» Antonije Stanlavis - Daria Montague