Francis Macario - Darci F. Silverswan

Düello salonuna girdiğimde emin adımlarla ilerledim. Hayat risklerden ibaretti. Risk almazsam neyim ki ben korkak bir kurbağadan başka? Yine de içimde bangır bangır bağıran sese engel olamıyordum ' Yenilmeyecek kadar iyi değilsin, vazgeç!' Rakibimin erkek olması beni gerse de binadaş olmamın verdiği rahatlık beni dengeliyor. Karşıdan gelen gülümsemeye aynı şekilde cevap verdim hafifçe eğilerek. İşte başlıyoruz: 'Sersemlet!'

Asamdan çıkan kıvılcım ve sonucu istediğim gibiydi. Şans yine beni yanlız bırakmamıştı. Gevşemenin sırası değildi ya da sevinmenin. Daha sonuç kesin olarak belli bile değildi. Vakit kaybetmeden bağırdım 'Expelliarmus!

Şans gerçekten de benden yana gibiydi. Rakibin asasını elinden fırlatmıştım. Bir kaç saniye öylece bekledim. Francis'in asasına yöneldiğini fark edince aklıma gelen en mantıklı büyüyü söyledim 'Dilkilit!'

Başarıyı bu kadar tatmışken şimdi bu şansızlık da ne! Francis'in dilkilite yakalanması gerekiyordu benim değil! Sesim yuoluğum çıkmıyor çaresizce üzerime gelecek büyüyü bekliyorum.

Üzerime gelen ışık huzmesinin ardından başım dönüyor, gözlerim net görmemeye başlıyor. Etraf neden bu kadar puslu? Bir kaç adım geri atıp asa tutmayan elimi alnıma götürüyorum. Önümde siyah bir karartı var, Francis'in cübbesi olduğunu tahmin ediyorum. Görüntüler netleşmeye başlıyor. Francis'in gözleri ile teması kurduğumda asamı sertçe sallıyorum 'Everte Statum!'

Üzerine gelen ışık huzmesi vücüdümda acılara neden oluyor. Bu darbeler, bu acı.. Tarif edemiyorum. Dişlerimi sıkıyorum, bu iş artık bitsin. 'Sectumsempra!'

Darci hırslanarak büyüyü haykırdı ''Sectumsempra!''

Neden tüm bu aksilikler, neden! Panikliyorum, ne yapacağım şimdi? Vücudumda kesikler oluşmaya başaladı. 'Ahh.' Canım acıyor, hem de çok, çok çok! 'Hayır pes etmek yok.'Henüz bitmiş bir şey yok, bu sefer olacak, olmalı. 'Sectumsempra!'