A. Kyndra Bianchett

Konu: A. Kyndra Bianchett Cuma Tem. 06, 2012 9:01 am

Öğleden sonraki ilk ders olan Sihirli Yaratıkların Bakımı dersliğinden içeri giren Kyndra, ortalığın fazla sessiz olduğunu fark ediyor. Zira sınıfın ne ışıkları yakılmış, ne de pencerelerden aydınlık girmesi için perdeler açılmış. Görüşü oldukça kötü olan genç kız belli ki profesöre kızıyor, eh haksız olduğu da söylenemez. Dersliğe yanlış bir zamanda gelmiş olup olmadığını merak eden Kyndra sınıfı yavaş ancak bir o kadar da temkinli adımlarıyla turlamaya başlıyor. Tam bu sırada pencerelerin önüne bir kağıt iliştirilmiş olduğunu fark ediyor. Merakla adımlarını o tarafa yönelttikten sonra perdeleri aralayıp, yazılanları mırıldanarak okunuyor.

"Kyndra, yasaklara ilgin olduğunu sanıyorum. Yaratıkları inceleyebilmek ve anlayabilmek için, onlarla aynı ortamda bulunman gerekir. Dersliğin hemen ortasındaki sıranın altında gizli bir tünel var. Sorularını sonrası için sakla."

Öhöm:

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Cuma Tem. 06, 2012 12:40 pm

Büyük salonun kapısında durup öylece içeriye baktım diğer öğrenciler etrafımdan dolanırken. Göz açıp kapayıncaya kadar değişen, tanımadığım ve bir daha asla görmeyeceğim yüzler. Normalde diğer öğrenciler gibi sakince yemeğimi yer, insanların sohbetine katılırdım. Kimin nerede oturduğunu takip ettikten sonra problem olmazdı benim için. Ama bütün gece uyuyamamışken ve başım bu kadar ağrıyorken oradan sağ çıkma ihtimalim yoktu. Hogwarts'ın en rahatsız edici yeriydi zaten benim için burası. O kadar gürültülüydü ki sesleri seçemezdim, herkesin kıyafeti aynıydı. Oturdukları için yürüyüşleri ya da boyları da işime yaramıyordu. Ayrıca kimse işimi kolaylaştırmaya çalışmıyordu. Tekrar göz kırpmamla başkalaşan yüzler üzerine arkamı dönüp orayı terk ettim. Her şeyin bu kadar çabuk değişmesi başımı döndürüyordu. Kalabalıktan uzaklaşırken iç çektim istemsizce. Önüme düşen bir tutam saçı kulağımın arkasına sıkıştırdım ve ortak salona doğru yürümeye başladım ağır adımlarla.

Gözlerimi ortak salondaki koltuklardan birinde, kucağımda eski bir kitapla açtım. ''Yok artık!'' diye isyan ettim telaşla ayağa kalkarken. Burada uyumuştum ve kimse beni uyandırmamıştı, öyle mi? Hafifçe aralık olan dudaklarımın arasından dökülen lanetler eşliğinde ortak salondan çıktım hızla. Binanın içinde mümkün olduğu kadar hızlı ilerliyordum, bahçeye çıkar çıkmaz ise koşmaya başlamıştım. Hala bir kaç öğrenci sohbet ediyordu ağaçların altında. Ancak kendi dersliğime yaklaştıkça tek başıma kalmaya başladım. Dersliğin önüne geldiğimde hiç düşünmeden kapıyı açtım ve içeri attım kendimi. Kapkaranlıktı ve tek bir öğrenci bile yoktu. Bir an için kendimden şüphe ettim. Dersleri mi karıştırmıştım? Belki de çok geç kalmıştım. Ne zamandır uyuyordum?

Dersliği incelemeye çalışıyordum ancak o kadar karanlıktı ki hiçbir ayrıntıyı seçemiyordum. Ağır adımlarla pencerelere doğru ilerlemeye başladım, ellerimle etrafımdaki sıraları yokluyordum çarpmamak için. Sonunda sınıfın öteki ucuna geldiğimde tek elimle perdeyi kavrayıp sağa doğru çekiştirdim. Tam dersliğe az miktarda ışık girmişti ki, ayağımın önüne düşen kağıtla perdeyi bıraktım. Yavaşça eğilip notu aldıktan sonra pencerenin önüne getirdim ve katlanmış kağıdı açtım. ''Buna inanamıyorum.'' Profesör, nereye gittiğini bilmediğim bir tünele girmemi bekliyordu yani benden, hiçbir açıklama yapmadan. Parmaklarımla pencerenin kenarında ritim tutarken, arkamı dönüp derslikten çıkmayı düşünüyordum. ''Canı cehenneme.'' Benim için bırakılmış notu avucumun içinde sıkıştırıp top yaptıktan sonra az öncekine göre kısmen daha aydınlık odada ilerlemeye başladım. Bu sefer önümü göremediğim için değil, kaçınılmazı geciktirmek için adımlarım yavaştı.

Tam ortadaki sırayı biraz kenara çektikten sonra çömeldim ve elimi zeminde gezdirdim. Soğuk, metal bir kulp hissedince sıkıca kavradım onu ve ağır kapağı kaldırdım. Derin bir nefes alarak tünele girdim. Daha ileriye gitmeden önce, etrafı incelemeye başlamıştım. Duvarlar da, yer gibi betondu. Önümü güçlükle görebiliyordum. Her gergin anımda yaptığım gibi sırayla parmaklarımı çıtlattım, her birinin çıkardığı ses tünelde yankılanmıştı. Tıpkı attığım adımlar gibi. Bu sefer hızla ilerliyordum bilmediğim bir yere doğru, hemen çıkmak istiyordum toz kokan bu yerden. Tünelin, iki koridora ayrılması üzerine durdum. Belirsiz bir uzaklığa kadar dümdüz gidiyordu biri, ötekiyse sola dönüyordu ve ucunda bir ışık vardı. Ayrıca o yönden hafif bir esinti geliyordu. Çıkışın o yönde olduğunu varsayarak soldaki koridora girdim ve sondaki ışığa ulaşana kadar hiç durmadan yürüdüm.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Cuma Tem. 06, 2012 12:51 pm

Kyndra, tünelden çıkıp etrafında bir tur döndükten sonra bulunduğu yerin hiç de yabancı olmadığını anlayabiliyor. Işık burada da çok az, ağaçlar güneş ışınlarını engellemiş durumda fakat genç cadı Yasak Orman'ın içerisinde büyü yapıp tehlikeli yaratıkları üstüne çekmek istemez herhalde. Tam bu sırada yerin sarsıldığını fark ediyor. Neler olduğunu anlamak güç, sonuç olarak dinozorlar devrinde yaşamıyorlar.

İki şansın var, ya gidip kontrol edeceksin ya da ağaçlardan birinin gerisine saklanıp bekleyeceksin.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Cuma Tem. 06, 2012 1:16 pm

Tünelin sonuna vardığımda dışarı doğru yalnızca üç ya da dört adım attım. Başımı kaldırıp görebildiğim her şeyin üzerinde bakışlarımı gezdirdim. Nerede olduğumu anlamam zor olmamıştı. Havadaki tehlikeyi bu kadar net anlayabildiğiniz tek yerdi Yasak Orman, ayrıca çoğu öğrenci gibi ben de burada oldukça vakit geçirmiştim. Hala etrafıma bakıyordum. Bu sefer nerede olduğumu kestirmek için değil, yapmam gerekeni anlamak içindi. Belki de geçtiğim koridorda gözden kaçırdığım bir not vardı? Kontrol etmek için tünele doğru attığım ilk adımda yer sarsılmaya başladı. Dengemi kaybetmeme neden olacak kadar şiddetli olmasa da en yakındaki ağacın gövdesine yaslandım çevreme bakarken. Derin bir nefes aldım ve sırtımı ağaçtan ayırdım. Karanlık tünele geri dönmek istemiyordum, burada av gibi beklemeyi de. Yasak Orman'ın içinde ilerlemeye başladım asamı sıkıca kavrayarak. Bir yandan da dikkatlice etrafı dinliyordum. Ah, bu işin sonunda beni neyin beklediğini bilememek sinir bozucuydu.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Cuma Tem. 06, 2012 1:47 pm

Kyndra gürültünün geldiği noktaya doğru ilerlerken bu sefer çok daha etkili bir sarsılma toprağı ele geçiriyor, gelen her ne ise ona doğru yaklaştığı belli. Birkaç saniye sonra biri solda, diğeri sağda olmak üzere iki ağaç eğiliyor. Aralarından geçen şey yetişkin bir dev. Gözleri etrafı tarar gibi görünüyor, tehlikeli olabilir.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Cuma Tem. 06, 2012 3:30 pm

Sarsıntının şiddetlenmesiyle yürümem güçleşmişti. Bana en yakın ağacın yanına gidip tutundum. Her saniye bana daha da yaklaşan şeyin ne olduğunu görmüştüm sonunda. Yaklaşık altı metre boyunda bir dev durmuş etrafı inceliyordu. İlk önce iç güdüsel olarak dev bir ağacın arkasına saklanmış olsam da, onları nasıl kolaylıkla eğebildiğini görmüştüm. Kendine ilerleyecek bir yol açarken ayak altında dolaşmak istemiyordum. Dikkatini çekmeye de niyetim yoktu. Asamı sıkıca tutarak bir ağacın arkasından, öteki ağacın arkasına saklanıyordum koşarak. Etrafından dolanıp Yasak Orman'da ilerlemeye devam etmeye çalışacaktım. Ayak seslerime çok aldırmıyordum, onun da yerden altı metre yükseklikte duyabileceğinden şüpheliydim. Yanılmış olmamayı umuyordum.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett C.tesi Tem. 07, 2012 8:19 am

Kyndra ağacın tekinden öbürüne geçerken, devin gözleri hemen bu hareketi algılıyor. Garip bir inilti koyuverirken yabancı birini görmekten memnun olduğu söylenemez. Hemen genç cadının bulunduğu yöne doğru koşuyor, bu öyle bir sarsıntı meydana getiriyor ki Kyndra dengesini yitirip yere yuvarlanıyor.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett C.tesi Tem. 07, 2012 9:07 am

Ormanda yankılanan iniltiyle başımı çevirdim ve devle göz göze geldim. Bana doğru koşmaya başladığında hareketsiz kalmıştım. Beni ezmemesini umarak ellerimi havaya kaldırdım ve ''Dur, dur, dur!'' diye seslendim. Dengemi kaybedip kendimi yerde bulduğumda ''Lütfen!'' diye ekledim çabucak.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 11:32 am

Kyndra devin beklediğinden çok daha büyük olduğunu fark ediyor. Sadece elleri bile bir kamyon büyüklüğünde olsa gerek. Kyndra'nın ona yalvarması ile birlikte dikkati aşağıya, hemen cadının üzerine yöneliyor. Garip bir inilti çıkartarak eğiliyor ve kafasını ona doğru yaklaştırıyor. Yüzü şimdi fazlasıyla yakın, genç cadının ne olduğunu anlamaya çalışıyor. Parmağının ucuyla sana dokunuyor, ancak bu sanki seni birisi güçlü bir şekilde itmiş gibi sert bir dokunuş.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 11:56 am

Devin durmasıyla beraber rahat bir nefes alsam da, kurtulduğumu düşünmek için erken olduğunun farkındaydım. Daha önce hiç fark etmediğim kadar büyük başını yaklaştırdığında güçlükle yutkundum. Elini kaldırırken yerimde durmak için çaba gösteriyordum, tekrar koşmaya başlamamak için. Parmağının ucuyla bana 'hafifçe' dokunduğunda tekrar dengemi kaybedip kendimi yerde buldum. Dev çok daha büyüktü şimdi gözümde. Yavaşça ellerimi yere, bedenimin iki yanına yerleştirdim ve ayağa kalktım. ''Göründüğün kadar güçlüsün.'' dedim kendimi kontrol edemeden. *Bravo Kyndra, bunu da şakaya vur.* Yüzüme çarpık bir gülümseme yerleştirdim hareketsiz kalırken. ''Ben Kyndra.'' diye ekledim sonunda. Ne yapıyordum?

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 12:01 pm

Kyndra konuştuğunda devin yüzüne geniş bir gülümseme yayılıyor ve çürümüş de olsa sarı dişleri ortaya seriliyor. "Sen... Kendra... ben... Amon." Parmağıyla kendisini göstererek omzunu dürtüklüyor. Mutlu olduğu her halinden belli olan dev, elini uzatıp genç cadıyı tutmaya çalışıyor. Buna izin vermek ya da vermemek Kyndra'ya kalmış.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 12:45 pm

Arkadaşça bir gülümseme yerleştirdim yüzüme. Dev elini uzatırken karar vermeye çalışıyordum. Geri çekilip onu kızdırmak istemiyordum ancak ne kadar kuvvetli olduğunu bilmeyen bir deve de güvenemiyordum. *Ne olursa olsun, asam yanımda.* diyerek kendi kendime kurduğum baskıyı hafifletmeyi denedim biraz. Derin bir nefes aldım yerimde dururken. ''Dikkatli ol Amon, ben çok zayıfım.'' dedim bakışlarımı devden çekmeden. Beni yakaladıktan sonra deli gibi koşturmaya başlamamasını ya da kontrolsüzce sıkmamasını umuyordum.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 1:01 pm

Dev, kız karşı çıkmadığı için oldukça mutlu olmuşa benziyor. Elini daha da uzatıp Kyndra'yı parmaklarıyla kavrıyor fakat dokunuşu beklenildiğinden daha da yumuşak. Belli ki bu ilk defa insan tutuyor oluşu değil. Genç cadıyı yavaşça omzuna götürüyor ve oraya çıkması için işarette bulunuyor. Ancak yürümeyi planladığı açık, belki de tutunsan iyi olur.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 1:10 pm

Kendimi en kötüsüne hazırlamıştım, bu yüzden kaburgalarımın kırılmaması beni şaşırtmıştı. Yerden gittikçe yükseldim, bu sırada düşmemek için ben de Amon'un eline tutunmuştum. Omzuna çıkmamı işaret ettiğinde kısa süreli bir tereddüt yaşasam da dediğini yaptım. Yerden yaklaşık altı metre yüksekteydim şimdi, aşağı bakmak başımı döndürüyordu. Bakışlarımı ileri çevirdikten sonra deve tutundum kaymamak için. Açıkçası manzaranın da tadını çıkarıyordum.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 1:20 pm

Kyndra hem etrafı izliyor, hem de dev yürüdükçe esen rüzgarda eğleniyorken Amon onun durumunu on saniyede bir kontrol ediyordu. Belli ki düşmesini görmek istemezdi. Birkaç dakika sonra Yasak Orman'da, hemen önlerinde bir grup genç görüldü. Ellerinde asaları, ağızları bir karış açık bir Amon'a, bir Kyndra'ya bakıyorlardı. En sonunda grubun en önünde duran başları, "Kızı kaçırıyor! Crucio!" Amon büyünün özellikle kıza denk gelmemesi için gençlere sırtını dönüyor. Bacağına denk gelen lanet, bir anda vücudunun acı ile kasılmasını sağlıyor. Acı ile yere devrilen Amon, kızı ezmemek ya da altı metre yükseklikten yere düşürmemek için bilincini ve vücudunu kontrol edebildiği son saniyede onu ağacın tekinin dalına bırakıyor.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 1:37 pm

Ormanı ilk defa böyle görüyor olmanın keyfini sürüyorken, devin durmasıyla başımı aşağı eğdim. Bir grup büyücü tam karşımızdaydı. Amon'un öfkelenmemesini, onlara zarar vermemesini umuyordum. Ancak beklediğimin aksine, ilk saldırıyı gerçekleştiren en öndeki büyücü olmuştu. ''Crucio!'' Laneti duyduktan sonrası oldukça hızlı gelişmişti. Daha ne olduğunu anlayamadan hafiflediğimi hissettim, düşüyordum galiba. Gözlerimi kapadım, açtığımdaysa bir ağacın altında öylece oturuyordum. Devin büyük bir gürültüyle yere devrilmesiyle ayağa kalktım. Kıvranan Amon'a bakmamaya çalışarak büyücülere döndüm. ''Tanrım, ne yapıyorsunuz siz?'' diye haykırdım öfkeyle. Onlara doğru bir adım attım asamı sıkıca kavrarken. Onlardan bir yanıt beklemeden deve döndüm. ''Finite İncantatem!'' İlk defa denediğim bu büyünün işe yarayacağından emin değildim ancak tek umudum buydu. Dudağımın kenarını ısırarak beklemeye başladım.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 1:47 pm

Grubun başı Kyndra'nın yaptığı büyüyü duyunca yüksek sesle bir kahkaha atıyor. Dev acı çekmeye devam ederken, genç cadı yaptığı büyünün 3 Affedilmez Lanet'e karşı bir işe yaramadığını bilmiyor ya da unutmuş olmalı. Gruptaki diğer gençler de gülmeye başlarken, önlerindeki adam konuşmaya başlıyor. "Hadi ama seni kurtardık işte! Şu pislik devi mi kurtarmaya çalışıyorsun? Onlarsız dünya çok daha iyi bir yer olurdu."

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 2:25 pm

Büyüm hiçbir işe yaramazken öylece bakıyordum deve, çaresizlikle. Ardından kahkaha atan büyücülere döndüm. Yüz ifadem donuktu. En öndeki konuşmaya başladığımda bakışlarımı ona çevirdim. Tek kelime etmiyordum. Yanıt vermedim, yüz ifademi değiştirmedim. Sanki orada yokmuşum gibiydi. Düşünüyordum, ne yapacağıma karar vermeye çalışıyordum. Arkamı dönüp gidecek miydim? Amon'a yardım etme şansım yoktu, en azından bildiğim büyülerle. Yine de kuyruğumu bacaklarımın arasına alıp uzaklaşma fikri doğru gelmiyordu. Peki ya onlara saldırmam? Herhangi bir şansım var mıydı bilmiyordum, tanımadığım bir rakibin karşısındaydım şu anda. Üstelik sayıca da benden fazlalardı. Hayır, bunun beni korkutmasına izin vermeyecektim. Asamın etrafındaki parmaklarımı daha sıkı sardım. Kaldırıp tam olarak grubun liderlerine doğrulttum. Tahminim, onsuz pek de işe yaramadığıydı diğer büyücülerin. Asayı gökyüzüne çevirerek ''Raielectro!'' Gökyüzünden düşen bir şimşeğin karşımdaki sürüngeni kızartmasını umuyordum. Başım belaya girer mi, emin değildim ancak umursamıyordum da. Devin düşüşünü hatırladıkça çatılıyordu kaşlarım.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Paz Tem. 08, 2012 7:44 pm

Genç cadının yaptığı büyü grubun liderine isabet etmese de grubun hepsini korkutmuşa benziyor. Kyndra'nın saf, küçük ve zayıf bir kız olmadığını anlıyorlar. Zaten asıl amaçlarının da onu kurtarmak olduğu düşünülürse, artık bunu umursadıkları söylenemez. Arkalarına döndükleri gibi devden ve cadıdan uzaklaşıyorlar. Şimdi Amon'un acı çekmesini sağlayan adam da gittiği için dev yavaşça ayağa kalkıyor. Yüzü Kyndra'ya döndüğünde, genç cadı onun ağlamakta olduğunu görüyor.

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Ptsi Tem. 09, 2012 10:03 am

Belki de şansıma, büyü hiçbirine isabet etmemişti. Arkalarına dönüp yürümelerini izledim gözden kayboluncaya kadar. Sesi iyice kısılan deve döndüm. Amon'un yüzünden yaşlar akıyordu. Söyleyecek bir şeyler aradım zihnimde. Başkalarını teselli etmekte kötüydüm, asla onlarla empati yapamazdım. Şimdi de Amon'u rahatlatabileceğimin garantisi yoktu sözcüklerimle. Az önce olanlara rağmen, büyü yapmaya karar verdim. ''Bana güven, tamam mı? Hoşuna gidecek.'' dedim yüzüme güven verici bir gülümseme yerleştirirken. Ardından temkinlice asamı deve çevirdim. ''Exhilaro!''

Konu: Geri: A. Kyndra Bianchett Ptsi Tem. 09, 2012 2:58 pm

Genç cadının asasından çıkan büyü devin neşesini bir nebze de olsa yerine getirmeyi başarıyor. En azından artık ağlamayı bırakmış durumda. Amon yere çökerek, tıpkı bir bebek gibi bacaklarını iki yana açıyor ve V şeklinde oturuyor. Başını da öne doğru eğiyor. "Yoruldum... Kendra... Yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum. Hasta olduğumu biliyorum, bu kadar büyük olmamalıydım. Kimse bugüne kadar beni gördüğüne sevinmedi, bundan sonra da sevinmeyecek."

» A. Kyndra Bianchett
» Sharon Lechter - A. Kyndra Bianchett