Sharon Lechter

Konu: Sharon Lechter Ptsi Tem. 02, 2012 1:25 pm

Öğleden sonraki ilk ders olan Sihirli Yaratıkların Bakımı dersliğinden içeri giren Sharon, ortalığın fazla sessiz olduğunu fark ediyor. Zira sınıfın ne ışıkları yakılmış, ne de pencerelerden aydınlık girmesi için perdeler açılmış. Görüşü oldukça kötü olan genç kız belli ki profesöre kızıyor, eh haksız olduğu da söylenemez. Dersliğe yanlış bir zamanda gelmiş olup olmadığını merak eden Sharon sınıfı yavaş ancak bir o kadar da temkinli adımlarıyla turlamaya başlıyor. Tam bu sırada pencerelerin önüne bir kağıt iliştirilmiş olduğunu fark ediyor. Merakla adımlarını o tarafa yönelttikten sonra perdeleri aralayıp, yazılanları mırıldanarak okunuyor.

"Sharon, yasaklara ilgin olduğunu sanıyorum. Yaratıkları inceleyebilmek ve anlayabilmek için, onlarla aynı ortamda bulunman gerekir. Dersliğin hemen ortasındaki sıranın altında gizli bir tünel var. Sorularını sonrası için sakla."

Öhöm:

Konu: Geri: Sharon Lechter Ptsi Tem. 02, 2012 4:13 pm

Genç cadı öğle yemeğinin sonlarına doğru gelirken karnını iyice doyurmuş olduğunu fark etti. Daha fazla yerse geriye kalan derslerinde sorun çekeceğinden emindi. Bu yüzden ellerini masanın üzerinden çekti ve oturduğu tahta oturakta geriye uzanarak gerindi. Ders saatinin yaklaştığının farkındaydı bu yüzden artık kalkması gerekiyordu. Gözlerini diğer öğrencilerin üzerinde birkaç saniye gezdirdikten sonra kalktı ve cübbesinin kırışıklıklarının arasına giren küçük kırıntıları silkeledi. Sonrasında bacaklarını oturağın diğer tarafına attı ve Büyük Salon'a kısa bir an bakındıktan sonra yürümeye başladı. Merdiven çıkmasına gerek yoktu genç cadının, zira Sihirli Yaratıkların Bakımı dersliği okul arazisinin hemen üstünde bulunuyordu. Belki de Sharon'u sırf bu yüzden memnun ediyordu bu ders. Hastalığı dolayısıyla iyi olduğu söylenemezdi genç cadının yüksekliklerle. Slytherin'e seçilme sebeplerinden birinin de bu olduğunu düşünüyordu, zira Gryffindor ya da Ravenclaw gibi bir kulede asla rahat edemezdi. Gerçi yükseklikte titremeler yaşıyor olsa da Quidditch'te bu şimdiye kadar hiç sorun olmamıştı. Demek ki asıl sorun sevdiği bir şeyleri yapması ve ona odaklanması ile ilgiliydi. Sharon omuz sikerken dersliğin kapısını itekledi ve içeriye girdi. Dışarının aydınlığının aksine şimdi bulunduğu ortam o kadar karanlıktı ki Sharon bir an gözlerinin karardığını sandı. Ancak bu durumun kendi bedeniyle hiçbir alakası yoktu. Zira içeride hiçbir lamba çalışmıyordu, inat gibi bir de perdeler çekilmişti. Genç cadı neler olduğunu anlamak istercesine dersliğin içerisinde ilerlemeye başladı. Ayağının altında gıcırdayan tahtanın sesi ile irkilirken bakışları pencerenin hemen önünde duran kağıt parçasına ilişti. Adımlarını hemen o tarafa doğru yöneltti. Parmakları onu kavradıktan sonra çabucak gözlerine yaklaştırdı. Yazıyı okumak güçtü, bu yüzden Sharon perdeyi biraz aralamak zorunda kaldı.

"Sharon, yasaklara ilgin olduğunu sanıyorum. Yaratıkları inceleyebilmek ve anlayabilmek için, onlarla aynı ortamda bulunman gerekir. Dersliğin hemen ortasındaki sıranın altında gizli bir tünel var. Sorularını sonrası için sakla."

Sharon başını kaldırıp şimdiye kadar nasıl fark etmediğini anlayamazken, gözleri bahsedilen sırayı taradı. Önden beş, yanlardan da beş sıra olduğuna göre ikisinin de üçüncü sırası en ortadaki sıra olurdu. Eh, bunu anlayabilmek için de zeki olmaya gerek yoktu. Genç cadı çabucak sırayı ittirdi ve hemen altındaki tahtaya bastırdı. Gerçekten oranın çöktüğünü fark edince şaşkınlığını engelleyemedi. Yükünü biraz daha verip, tüneli görünür kıldıktan sonra bir anlığına içeriyi kontrol etti. Her şeye karşı tedbirli olmaktan bir zarar gelmezdi herhalde. Bir tehlike olmadığına karar verdikten sonra tünelin içerisine doğru atladı. Ayakkabıları sert zemine çarptığı anda güçlü bir pof sesi duyuldu. Buranın uzun zamandır kullanılmadığını tahmin etti Sharon, zira kalkan toz bunu gösterirdi. Genç cadı birkaç kez öksürdükten sonra tünel içerisinde ilerlemeye başladı. Önünü çok iyi görebildiğini söyleyemezdi, ancak bu toprak yolun bir yönden başka gidilecek yeri yoktu. Başka hiçbir kolu yoktu çünkü. Birkaç on metre sonra Sharon gözüne bir ışığın çarptığını fark etti. Çıkışa geldiğini fark ederek sevindi, asasını kontrol ettikten sonra ise adımlarını hızlandırdı.

Konu: Geri: Sharon Lechter Ptsi Tem. 02, 2012 8:01 pm

Sharon, tünelden çıkıp etrafında bir tur döndükten sonra bulunduğu yerin hiç de yabancı olmadığını anlayabiliyor. Işık burada da çok az, ağaçlar güneş ışınlarını engellemiş durumda fakat genç cadı Yasak Orman'ın içerisinde büyü yapıp tehlikeli yaratıkları üstüne çekmek istemez herhalde. Tam bu sırada yerin sarsıldığını fark ediyor. Neler olduğunu anlamak güç, sonuç olarak dinozorlar devrinde yaşamıyorlar.

İki şansın var, ya gidip kontrol edeceksin ya da ağaçlardan birinin gerisine saklanıp bekleyeceksin.

Konu: Geri: Sharon Lechter Ptsi Tem. 02, 2012 8:57 pm

Sharon tünelin sonuna yaklaştığı her saniye ellerine hakim olmaya başlayan titremeyi hisseder duruma gelmişti. Dışarıya adımını attığı anda da soğuk bir esintinin bedenini hapsettiğini fark etti. Sırf dudaklarındaki hareketi engelleyebilmek için üst dişlerini, alt dudağına geçirdi. Meraklı gözleri nereye gelmiş olduğunu anlamaya çalışıyordu. Burayı bir yerden tanıyordu, üstelik Hogwarts içerisinden yürüyerek gelinecek bir mesafede olduğu da hesaba katılırsa olsa olsa Yasak Orman'da olabilirdi. Sharon kafasını kaldırıp ışığın neden bulunduğu noktaya varmadığını anlamaya çalıştı. Ağaçların geniş yaprakları bunu oldukça engelliyor gibi görünüyordu. Genç cadı bir an büyü kullanmayı düşündü fakat zamanında bu ormanın ne kadar tehlikeli olduğunu görmüş olduğundan, hemen bu düşünceden vazgeçti. Hem kör sayılmazdı, sadece ortalık biraz karanlıktı. Üstelik daha gece çökmemişti, bu yüzden idare edebileceğini düşünüyordu. Tam bu sırada ayaklarının altında bir titreme hissetti Sharon. Artık hastalığı yüzünden o dalgalara, o kadar alışmıştı ki bunu sorun etmesi gerektiğini düşünmedi. Fakat ardından gelen başka bir titreme genç cadının bütün düşüncelerini allak bullak etti. Zira bu seferki çok daha güçlü bir şekilde hissedilmişti. Gözleri fal taşı gibi açılırken asasını sağ eliyle güçlü bir şekilde kavradı genç cadı. Gelen her neyse, onun büyük bir şey olduğundan emindi. Bunun için en azından şimdilik saklanmak en doğru seçenek gibi görünüyordu. Sharon koşar adımlarla gözüne kestirdiği geniş gövdeli bir ağacın gerisine ilerledi. Sesin geldiği yönü de görüş açısına alabiliyordu o an bulunduğu noktadan. Her ne ile karşı karşıya gelecekse tehlikeli olduğundan adı gibi emindi.

Konu: Geri: Sharon Lechter Salı Tem. 03, 2012 9:31 am

Sharon saklandığı yerde beklerken sarsılmalar devam ediyor, gelen her ne ise ona doğru yaklaştığı belli. Birkaç saniye sonra biri solda, diğeri sağda olmak üzere iki ağaç eğiliyor. Aralarından geçen şey yetişkin bir dev. Gözleri etrafı tarar gibi görünüyor, tehlikeli olabilir.

Ne yapacaksın genç cadı, saklanmaya devam edecek misin yoksa ilerleyip şansını mı deneyeceksin?

Konu: Geri: Sharon Lechter Salı Tem. 03, 2012 11:47 am

Sharon gördüklerine inanamıyordu, koskoca ağaçların bu kadar çabuk ve kolay bir şekilde eğilebileceklerini hiç düşünmezdi. Oysa şimdi karşısında duran dev sanki onlar birer oyuncakmış gibi davranıyordu. Zira neredeyse onlarla eşit boya sahipti ve genç cadının ondan korkması için yeterli bir sebepti bu. Tereddütte kalmıştı, saklandığı yerden çıkmaya hevesli değildi. Ezilmek ya da bir yere fırlatılmak istemezdi. Gerçi her halükarda yanında asası vardı, kendisini korumak için bir şansı olabilirdi. Hem belki de buna hiç gerek bile kalmazdı. Temkinli bir şekilde davranarak öne atıldı genç cadı. O kadar yavaş ilerliyordu ki devin kendisini görüp görmediğinden emin değildi. Fakat onunla göz göze geldiğinde bunun için endişelenmemesi gerektiğini anladı. "Merhaba, koca oğlan." diye bağırdı. Kendisini duyması için çabalıyordu, yoksa kızgın ya da asabi olmak gibi bir niyeti yoktu.

Konu: Geri: Sharon Lechter Çarş. Tem. 04, 2012 5:40 pm

Sharon saklanmaktan vazgeçip deve yaklaştığı her saniye, onun beklediğinden çok daha büyük olduğunu fark ediyor. Sadece elleri bile bir kamyon büyüklüğünde olsa gerek. Sharon'un ona seslenmesi ile birlikte dikkati aşağıya, hemen cadının üzerine yöneliyor. Garip bir inilti çıkartarak eğiliyor ve kafasını ona doğru yaklaştırıyor. Yüzü şimdi fazlasıyla yakın, genç cadının ne olduğunu anlamaya çalışıyor. Parmağının ucuyla sana dokunuyor, ancak bu sanki seni birisi güçlü bir şekilde itmiş gibi sert bir dokunuş.

Konu: Geri: Sharon Lechter Ptsi Tem. 09, 2012 2:32 pm

Sharon devin kendisini geriye ittirmesi ile yalpalarken, dengesini sağlayabilmek için hemen bir ağacın yüzeyine yapıştı. Resmen yere düşmemek için tırnaklarını geçirmişti onun yüzeyine. En sonunda düşmeyeceğinden emin olduğunda ağacı rahat bıraktı ve yüzünü bir kez daha deve çevirdi. "Heyecanlanma, bir yere gittiğim yok. Ayrıca yeterince gerçeğim, kontrol etmen gereksiz." dedi. Onu azarlamak niyetinde değildi elbette. Yine de Sharon ona güvenemeyeceğini biliyordu, tek bir vuruşu bile kızın ölümü için yeterli olurdu.

Konu: Geri: Sharon Lechter Ptsi Tem. 09, 2012 3:00 pm

Sharon konuştuğunda devin yüzüne geniş bir gülümseme yayılıyor ve çürümüş de olsa sarı dişleri ortaya seriliyor. "Ben... Aron..." Parmağıyla kendisini göstererek omzunu dürtüklüyor. Mutlu olduğu her halinden belli olan dev, elini uzatıp genç cadıyı tutmaya çalışıyor. Buna izin vermek ya da vermemek Sharon'a kalmış.

Konu: Geri: Sharon Lechter Ptsi Tem. 09, 2012 6:52 pm

Sharon en azından bir şeyleri düzgün yapmaya başladığını hissedebiliyordu. Dev gülümserken, o da sırıttı. Aron'du demek ki ismi. Bu durumda cadının da kendisini tanıtması şarttı. "Ben de Sharon. Memnun oldum Aron." dedi, elinden geldiğince yüksek sesle. Devin elinin, tutmak amacıyla kendisine uzandığını fark edince bir anlık korkuyla yutkundu. Kemiklerinin kırılmasını istemezdi ya da hesaplayamadığı bir yükseklikten düşmek. Asası yanında olabilirdi ama onun kendisini koruyabileceği de meçhuldü. Eh, bu şans eline kaç defa geçebilirdi ki? En iyisi anı yaşamaktı. Aron'un iri eli etrafını sararken kıpırtısız durdu, ani bir hareket yaparsa devi ürkütmekten korkuyordu. Bu durumda kendi canı da tehlikeye girebilirdi çünkü.

Konu: Geri: Sharon Lechter Ptsi Tem. 09, 2012 6:53 pm

Dev, kız karşı çıkmadığı için oldukça mutlu olmuşa benziyor. Elini daha da uzatıp Sharon'ı parmaklarıyla kavrıyor fakat dokunuşu beklenildiğinden daha da yumuşak. Belli ki bu ilk defa insan tutuyor oluşu değil. Genç cadıyı yavaşça omzuna götürüyor ve oraya çıkması için işarette bulunuyor. Ancak yürümeyi planladığı açık, belki de tutunsan iyi olur.

Konu: Geri: Sharon Lechter Ptsi Tem. 09, 2012 7:14 pm

Genç cadı ayaklarının toprakla ilişkisinin kesildiğini anladığı anda yüreğinin ağzına geldiğini hissetti. Yükseklikle hiçbir zaman iyi bir ilişkisi olmamıştı, şimdi neden Aron'un bu isteğini kabul etmiş olduğunu anlayamıyordu. İki dakika önce aklı neredeydi sanki? Ormanda gördüğü rastgele bir yaratığa güvenmeyi düşünmesi bile saflık sayılırdı. Olur da ölürse, bunu hak etmiş olurdu herhalde. Yere bakmaya cesaret edemediğinden ötürü gözlerini kapatma ihtiyacı duydu Sharon. Devin kendisini omzuna yerleştirdiğini fark edince, orada tutunacak bir yer aradı. Fakat Aron'un derisi fazlasıyla sertti, herhalde genç cadının bir yer tutunmasa da kayıp düşme gibi bir ihtimali yoktu. Fakat işini sağlama alarak, devin giydiği yeleğimsi şeyin ucuna tutundu. Aron yürümeye başladığında rüzgarın yüzünü yaladığını hissetti genç cadı. Saçları geriye doğru uçuşuyor ve bulunduğu o yükseklikte, Yasak Orman içerisindeki her şey olduğundan daha küçük görünüyordu. Sharon bir anlığına korktu, devin kendisini nereye götürdüğünü bilmiyordu. Pekala kaybolma şansı vardı.

Konu: Geri: Sharon Lechter Ptsi Tem. 09, 2012 7:23 pm

Sharon hem etrafı izliyor, hem de dev yürüdükçe esen rüzgarda eğleniyorken Aron onun durumunu on saniyede bir kontrol ediyor. Belli ki düşmesini görmek istemez. Birkaç dakika sonra Yasak Orman'da, hemen önlerinde bir grup genç görülüyor. Ellerinde asaları, ağızları bir karış açık bir Aron'a, bir Sharon'a bakıyorlar. En sonunda grubun en önünde duran başları, "Kızı kaçırıyor! Crucio!" diyor. Aron büyünün özellikle kıza denk gelmemesi için gençlere sırtını dönüyor. Bacağına denk gelen lanet, bir anda vücudunun acı ile kasılmasını sağlıyor. Acı ile yere devrilen Aron, kızı ezmemek ya da altı metre yükseklikten yere düşürmemek için bilincini ve vücudunu kontrol edebildiği son saniyede onu ağacın tekinin dalına bırakıyor.

Konu: Geri: Sharon Lechter Salı Tem. 10, 2012 10:34 am

Sharon gittikçe eğlenmeye başladığını inkar edemezdi. Her şeye tepeden bakmak ama bir süpürgenin üzerinde bulunmamak, ayrıca kontrolün de başkasında bulunması çok değişik bir duyguydu. Üstelik genç cadı bu durumdan rahatsız falan da değildi. Aksine Yasak Orman'ın o kadar tehlikeli olmadığını düşünmeye başlamıştı. Böyle sevecen yaratıklar varsa, daha sık gelebilirdi belki de. Tam bu sırada önlerinde bir grup gencin bulunduğunu gördü Sharon. Aslında çekileceklerini tahmin ediyordu fakat bir anda en önlerinde bulunanın affedilmez lanetlerden birini savurması işin boyutunu değiştirdi. Sharon o kadar yükseklikten düşmenin derdinde değildi, ilk defa kendisinden başkasını düşünür hale gelmişti. Aron acı ile inlerken, kendisini bir ağacın dalına bırakmıştı. Belli ki o da kendisinden başkalarını düşünmek konusunda ustaydı. Genç cadı sinirden gözlerinin dolduğunu hissetti, cübbesinin cebinden asasını çıkardığı gibi bulunduğu ağacın tepesinden indi. Derste ya da şu anda herhangi bir gözetimde bulunduğu gerçeğini yadsıyarak, "İmperio!" dedi. Lanete karşı lanet düşüncesinde değildi, tek amacı Cruciatus lanetini yapan kişiyi etkisi altına alarak, devin acılarını dindirebilmekti.

Konu: Geri: Sharon Lechter Salı Tem. 10, 2012 11:27 am

Genç cadının laneti işe yarıyor yaramasına ama Sharon'un içerisinde büyük bir huzursuzluk beliriyor. Grubun lideri asasının ucunda hareket ederken, gözleri korkuyla büyüyor. Kızın böyle bir şeye kalkışacağını düşünmemiş olsa gerek. Diğer gençler de asalarını çekmiş bir halde Sharon'u hedef olarak belirliyorlar. "Büyünü geri çek seni pis sürtük." Aralarından biri genç cadıya doğru sesleniyor ama hangisi olduğunu anlamak güç.

Konu: Geri: Sharon Lechter Salı Tem. 10, 2012 12:11 pm

Sharon büyüsünün başarıya ulaştığını görünce sevinmesi mi yoksa üzülmesi mi gerektiğini bilemiyordu. Zira normal bir büyü yapmış değildi, asasının ucundan çıkan ışık Üç Affedilmez Lanet'ten birine aitti. Fakat şimdi geri adım atamazdı. Üstelik karşısındaki adam bu durumu hak etmişti. Gerçi okuldan atılırsa bunun nasıl bir savunma olacağını bilemiyordu genç cadı. Yine de profesör ortaya çıkmadığına göre, şu anlık yaptığı yanlış bir şey yoktu. Derin bir nefes aldı ve kendisine söylenilen sürtük lafını duymamaya çalıştı. Şu anda odaklanması gereken tek şey, asasıyla kontrol ettiği adamın yaptığı laneti sona erdirmekti. Fakat konuşan adam kendisine hiç de yardımı olmuyordu. "Kapa çeneni, yoksa sıra sana gelir." dedi, olabildiğince sakin bir sesle. Eğer başarabilirse, Aron'u bu lanetin etkisinden kurtaracaktı. Bu yüzden yaptığı büyüye odaklandı ve Cruciatus lanetine geri almaya çalıştı.

Konu: Geri: Sharon Lechter Perş. Tem. 12, 2012 7:57 pm

Sharon'un büyüsü işe yarıyor ve grubun başı Crucio'yu geri çekiyor. Sonrasında genç cadının baskısı ile uzaklaşmaya zorlanıyor ve bütün gençler gözden kayboluyor. Şimdi ortamda sadece Sharon ve Aron bulunmakta. Dev, acı geçince doğruluyor fakat aynı anda yanaklarından gözyaşları dökülmekte.

» Sharon Lechter.
» Sharon Lechter - A. Kyndra Bianchett