Başkan'ın Odası

Odasına kavuşmasıyla birlikte düzenlemeye koyuldu. Kahve ve bej tonlarının ağır bastığı odasını dekore ederken hiçbir masraftan kaçınmadı. Kitap ayracı, kalem tıraşına kadar herşeyi, a'dan z'ye uyum bütünlüğünü bozmadan yapılmıştı. Kapıdan içeriye girildiği anda atmosfer değişiyor, çiçek kokuları etrafınızı sarıyordu. Her ne kadar buranın bir oda olduğunu bilseniz de, koku sizi çocukluğunuzdaki oynayıp, çiçek topladığınız yemyeşil kırlara götürüyordu. Baş döndürücü etkisiyle bir süre kendinize gelemiyor ve var olduğunuzu hissettiğiniz zamanda ise inanılmaz bir baş ağrısı yaratıyordu. Bu baş ağrısı herkes için aynı komplikasyon örneği değildir. Bazılarında yoğun koku nedeniyle baş dönmesi oluyor, bazılarında ise hiçbir şey olmuyordu. Bünye meselesi anlaşılan. Düzenli olan kütüphanesi ve tertipli çalışma masası, simetri hastalığının göstergesi olarak içeriye girenleri kıskandıracak şekilde kendini belli etmekteydi.
Her odasından girdiğinde aklına dünyanın dört bir etrafında dinlediği şarkılar takılıyordu ve masasına gidene kadar dans ediyordu. Bu kesintisiz bir şekilde, her gün tekrarladığı rutin bir davranıştı. Bu sabah elinde çantasıyla odasına girdi, kollarını göğüs hizasında dirseklerden kıvrımlı olarak açtı ve sesli bir şekilde 'Seni gidi topal.' diyerek dans etmeye başladı. Birden boğazını temizledi ve kendine geldi. Bu şarkıyı nerede dinlemişti ki? Aksanının uymadığı bir dilde söylediği şarkının anlamını bile bilmeyen Rose, şaşırmış bir şekilde omuzunu silkti ve masasına oturdu. Deri ve yumuşak sandalyesini arkaya döndürdü. Cam kenarında bulunan kısa konsola ayaklarını uzattı, topuklu ayakkabılarını çıkarttı ve sırtının kapıya dönük pozisyonda yarım bir şekilde uzandı. Masasında duran dosyayı kucağına aldı ve incelemeye başladı.