Uyuyan Güzel

Konu: Uyuyan Güzel Paz Mayıs 20, 2012 10:25 pm

Yere düştüğünde hiçbir acı hissetmemişti cadı. Sanki birisi onu tutmuş ,yavaşça yere bırakmıştı. Bir an için rüyalar alemine dalmış bu dünyadan soyutlamıştı kendini. Bulunduğu yer o kadar güzeldi ki sanki cennetteymiş gibi hissediyordu. Her türden çiçeğin ağacın olduğu bu yerde karşıdan gelen birini görmüştü. O kişinin sesi ‘Crystal’ diyerek telaşla bağırıyordu. Bir an olsun gözlerini açmayı ve karşısındakini görmeyi denedi ama olmuyordu işte. Ne yaparsa yapsın hareket bile edemiyordu. Sanki birisi onun hareket etme yetisini elinden almış, ellerini de birbirine kelepçelemişti. Kurtulmak istercesine bağırmaya başladığında ise biraz önce karşısında duran kişi kaybolmuştu. Kısa bir süre sonra tekrar denedi aynı şeyi. Güçlü olmalı ve elinden gelenin en iyisini yapmalıydı. Tam gözleri açılmışken yine kapanmıştı. Birisi onun uyanmasına engel oluyor, sona yaklaşmasını sağlıyordu belki de.Aradan geçen birkaç dakikanın ardından gözlerini açan cadı telaşlı gözlerle etrafına bakındı. Yanında duran kişinin kim olduğunu gördüğünde ise konuşmak için dudaklarını aralamaya çalışmıştı. Ancak tek söyleyebildiği ''James'' olmuştu. Bir kaç saat önce neler olduğunu hayal meyal hatırlıyordu. Yattığı yerden kalkmaya yeltense de büyücüünün engel olmasıyla tekrar yatmıştı.

Konu: Geri: Uyuyan Güzel Çarş. Mayıs 23, 2012 2:31 pm

Sonunda, kollarındaki cadıyla revirin kapısından adımını attığında itiraf etmeyecekse de endişelenmeye başlamamış değildi genç büyücü. Mathias'la beraber yaşadıkları hayat düşünüldüğünde bol miktarda sarhoşa, yoksunluktan krize girmiş birkaç cızkıpır bağımlısına, iki bıçaklamaya ve bir kere de ters tepmiş bir uğursuzluk büyüsüne tanık olması şaşırtıcı sayılmazdı. Kız kollarında bayıldığında düşünmeden, içgüdüleriyle hareket etmişti James ancak adrenalinin etkileri azalmaya başladıkça cadının başına gelen şeyin ne kadar ciddi olduğunu merak etmeye başlıyordu. Tedavi amaçlı kullanılan iksirlerin yoğun kokusuna doğru adım attığında, bir şifacının çabucak yanlarına gelmekte olduğunu gördü. Ondan sonra, zaman aynı anda hem fazlasıyla hızlı hem de inanılmayacak kadar yavaş geçmeye başladı. Genç büyücü kızı, bir sedyenin üzerine bıraktıktan sonra şifacı hızlı bir şekilde kızı muayene etmeye koyuldu. Ucunu ışıklandırdığı asasıyla kızın gözlerine bakmış kadın, küçük iksir şişelerinin durduğu dolaba doğru yürümeden önce James'e, daha doğrusu büyücünün düğmeleri kopuk gömleğine soğuk bir bakış attı. Kadının ne düşündüğü fark eden büyücü, sinirlenmeye başladığını hissetti. Elbette James'in, genç Slytherin'e bir şeyler yaptığına inanıyor olamazdı ancak bir taraftan cadıya bir şeyler içiren şifacının, suçlayıcı bir tonla gence yönelttiği sorulara bakılırsa tam da ona inanıyordu. Kadına küfretmemek için ciddi bir çaba harcayan James, tamamını dürüstlükle olmasa da inandırıcı bir şekilde cevap vermeye zorladı kendisini. Birkaç ufak şişede iksiri dudaklarına dayadıktan sonra geri çekilmiş şifacı, görünürde bir sorun olmadığını ve kızın dinlemesi gerektiğini söyledi kısa bir süre sonra. James'i cadıyla yalnız bırakmaya gönülsüz görünüyordu ancak genç büyücünün ona en dik bakışlarını yolladığı birkaç dakikanın sonunda işlerine devam etmeye ve büyücünün, sedyenin yanındaki aşırı rahatsız sandalyede kalmasına razı oldu. Yine de, kadın görüş mesafesinden çıktıktan sonra onun hakkında pek kibar olmayan bir şeyler mırıldanmayı ihmal etmedi James.

Sonraki birkaç saat o kadar da kolay geçmedi büyücü açısından. Dünya üzerinde önemsediği pek fazla insanın olduğu söylenemezdi, bu yüzden Crystal için her şeyi yapabilecek durumda olduğunu söylemek fazlasıyla büyük bir yalan olurdu ancak kızın başına bir şeylerin geldiğini görmeyi istemiyordu elbette. Olaya bencilce yaklaşmadığını söylemek de doğru olmazdı, sonuçta eğer cadının başına bir şey gelirse şifacı, James'in başını ciddi anlamda belaya girdiğinden emin olacağa benziyordu. Bakışlarını sedyede düşüncelerinden habersizce yatan kıza çevirdi. Bayılmış gibi değil, uyuyormuş gibi duruyordu cadı. Bir muggle masalı aklına geldiğinde acı bir gülümseme oturdu dudaklarına büyücünün. Crystal gerçekten uyuyan güzel olsa bile o kesinlikle yakışıklı prens değildi. Prensin ayakkabılarında olduğu böyle bir senaryonun gerçekleşmesine sebep olan özel bir güç/güçler varsa –ki James olmadığına inanıyordu- hastalıklı bir espri anlayışına sahip olmalıydılar. Sonunda, kızın göz kapakları aralandığında derin bir nefes aldı genç porsuk. Onun adını mırıldanmış cadı kalkmaya yeltendiğinde, elini yavaşça kızın omzuna bastırarak tekrar yatmasını sağladı kızın. Şifacı ondan yeteri kadar nefret ediyordu zaten, bir de hastasının kendisini yormasına izin verirse kim bilir ne yapardı kadın. "Hey, yavaş ol. Şifacı dinlenmen gerektiğini söyledi." Sedyenin hemen yanında oturan genç büyücü alçak bir sesle konuşmuştu. Revirin yarattığı havadandı muhtemelen. Kadından bahsettiği zaman, ortalarda görünmeyen şifacıyı hatırladı. Hastasının uyandığını bilmeyi isterdi muhtemelen ya da Crystal, bir açıklama için kadınla konuşmak istiyor da olabilirdi. Kadının bir süre önce kaybolduğu kapıya baktıktan sonra sordu James. "Şifacıyı çağırmamı ister misin?" Ayrıca, şifacının gelmesi onun gidebileceği anlamına gelirdi muhtemelen ki bu fikirden hoşlanmadığını söyleyemezdi. Kulağa son derece bencilce geldiğinin farkındaydı ama balo gecesini, revirde baygın bir kızın başında nöbet tutarak geçirmeyi planlamamıştı. Elbette kıza bunu yansıtacak kadar öküz değildi James. En azından, şimdilik değildi.