Buraya baslik ismi gelecek

Konu: Buraya baslik ismi gelecek Çarş. Haz. 20, 2012 6:45 pm

Uzun zamandır uyumak nedir bilmiyordu genç kadın, tıpkı uzun zamandır hayal kurmak nedir bilmediği gibi. En kötüsü de hayal kurmaktı, sanki tanrı bu özelliği insanlara ne kadar aciz olduğunu hissettirmek ve işkence edip cezalandırmak için vermişti. Küçük bir çocuğun mütevazı minicik bir hayalinin kime ne zararı olabilirdi ki? Bir kez daha annesini görmek istiyordu, sarılıp veda edebilmek. Bunun bir önemi yoktu, ne Tanrı için ne de diğer insanlar için. Zamanla beklentilerinden vaz geçmişti zaten. Gözlerini kapatıp kafasını salladı beynindekileri atmak için. Birden daha fazla yatakta kalamayacağını düşündü ve üzerindeki yorganı fırlatıp ayağa kalktı, kot pantolonunu, pembe kazağını ve beyaz converselerini geçirip sessizce dışar doğru yola koyuldu.

Gölün kıyısına gelirken nereye gideceğini bilmiyordu, zaten her zaman aynı yere çıkmaz mıydı yolu? Çamurun üzerinden kısa yolu kullanmak için geçerken, ayakkabısını kirlettiği için kendi kendine küfür ediyordu. Sonunda çimlere ulaşmıştı. Nemli olmasına aldırmadan nazikce poposunu yeşilliğin üzerine yerleştirdi ve kafasını geri atıp gözlerini gök yüzüne dikti. Bir yıldız kocaman parlıyordu, bir diğeri ona meydan okurcasına parıltısını gösteriyor ve diğerleri elinden geldiğince onlara eşlik ediyorlardı. Bir tanesi yorulmuştu, durmadan güzelliğini ve parıltısını göstermekten sıkılmış ve yaşlanmış gibi kendini bıraktı boşluğun ellerine ve gökyüzünde bir yıldız daha eksildi.
Gecenin karanlığına dalmışken ona doğru yaklaşan çıtırdamalar duydu ve hemen kulaklarını sivrileştirdi. Neydi o? Kurt mu? Tüyleri ürpermişti birden. Hızla ayağa fırladı ve asasını çıkardı. "Kim var orda?" Yaklaşan şey cevap olarak daha da hızlanıyordu. "Kim var dedim!"
Karşısında bir silüet belirince hemen asasına sarıldı ve aklına gelen ilk büyüyü savurdu. "Avifors!"

Not:

Slytherin V. Sınıf Mesaj Sayısı : 22 Kan Durumu : Saf

"Kim var orada?"

"Avifors"

"Expelliarmus"

" O saati bana geri vermezsen bu göle geldiğin halde çıkamayacaksın seni budala! Ne lanet olası ne yaptıysan düzelteceksin anlatabiliyor muyum

? "

Konu: Geri: Buraya baslik ismi gelecek Perş. Haz. 21, 2012 9:29 pm

"O saati bana geri vermezsen bu göle geldiğin halde çıkamayacaksın seni budala! Ne lanet olası ne yaptıysan düzelteceksin anlatabiliyor muyum?"
Sözlerinin etkisiyle gözlerini büyütüp şaşkın şaşkın baktığını fark edip kendini toparladı. Pekala, kendini ne sanıyordu bu çocuk? Defalarca ona kibarlık etmeye çalışmasına rağmen Valerie'yi durmadan terslemişti. Şimdi ise ona resmen hakaret etmişti. Bunu hiç hoş karşılamamıştı Valerie. Hayal kırıklığından mı yoksa öfkeden mi olduğu bilinmez, boğazı düğümlenmişti. Dikkatlice yutkunup ne cevap vereceğini düşünüyordu.
En son ona böyle kaba davranan kişi bir kap çikolatalı dondurma alıp kaçtığı dondurmacıydı.
Normalde özür diler üzgün olduğunu söylerdi, fakat bu çocuk bunu haketmiyordu.
Birkaç adım çocuğa doğru yaklaşıp işaret parmağını göğüne dürterek konuşmaya başladı. "İlk olarak benimle böyle konuşma hakkını nereden aldın bilmiyorum, ama belli ki emirler savurma hakkını da oradan almışsın." Dedi ve çocuğun arkasına dolandı ve gölün kenarına daha da yakınlaşıp yere oturdu. Gözlerini kapadı ve derin bir nefes aldı. Durmadan kullandığı bir büyüydü bu, geri çevirmesini de biliyordu, ancak hiç çevirmezdi ve şu an aklına gelmiyordu. Telaşlanmıştı ancak bunu yanındaki çocuğa belli etmiyordu. İşlerin iyice karışmasını istemiyordu. Belli ki sevdiği birinden hediyeydi. Ayağa fırladı ve etrafta dolanmaya başladı.
Hediyelerin anlamını iyi bilirdi. Hatıraların. Annesinden geriye bir tek şeyin bile kalmaması, hepsinin kül olmasının da bunda faydası vardı.
Durmadan bir şeyler deniyordu, ancak hiçbirinin faydası olmuyordu. Sonunda artık sıkımış bir ses tonuyla bir büyü daha mırıldanıp asasını savurdu ve yaralı kuş eski bir saate dönüştü.
Genç Slytherin'e yönelip saati fırlatmasıyla çocuğun şaşırmış bakışlarını karşılaması bir oldu.
"Saatin anlamını bilmiyorum, ancak anıları ve insanları bir nesneye sığdıramazsın. Bu mümkün değil. En önemlisi de anlık sinirlerinle kimseyi kırmamalısın. Anlık kalmayabilir", dedi ve hızlı adımlarla gölün kıyısından uzaklaşmaya başladı. Sinirlerine hakim olamayıp göz yaşlarını özgür bırakarak yanağından süzülmelerine izin verdi.

RP Out:

Slytherin V. Sınıf Mesaj Sayısı : 22 Kan Durumu : Saf

"Saatin anlamını bilmiyorum, ancak anıları ve insanları bir nesneye sığdıramazsın. Bu mümkün değil. En önemlisi de anlık sinirlerinle kimseyi kırmamalısın. Anlık kalmayabilir"

" O dediğin nesneden başka hiç bir şeyim yok benim Valerie. Yüzünü bile hatırlayamıyorum. Sahip olduğum tek şey bu saatken beni gerçeklerle yüzleştirmek zorunda değildin. İnsanların inandığı şeyleri yok etme. Tutunabileceği başka hiç bir şeyleri olmayabilir."

Konu: Geri: Buraya baslik ismi gelecek Cuma Haz. 22, 2012 1:24 pm

Çocuğun daha önce Valerie'ye bu kadar uzun bir cümle kurduğunu hatırlamıyordu genç bayan. İsmini bilidiğini bile bilmiyordu. Ne yapacağını şaşırmıştı, olduğu yerde kaldı ve ıslanmış yanaklarını sildi. Birkaç saniye Jack'in sözlerini anlamaya ve sindirmeye çalıştı ardından arkasını dönüp genç adama doğru yürümeye başladı.
Onu anlıyordu, yani anladığını sanıyordu. Birinin yüzünü bile hatırlamadan onu sevmek ve özlemek nedir, iyi bilirdi. Eli istemsizce kulağındaki inci küpeye gitti. Demin çocuğun kendini kırdığı için ona kızarken, şimdi kendine çocuğu kırdığı için kızıyordu.
Çocuğun kokusunu duyacak kadar yaklaşmıştı ona. Bakışlarının buluşmasını bekliyordu, ancak Jack'in buna niyeti yokmuş gibi duruyordu. Saçları dağınıktı, bu onu sanki daha da şirin yapıyordu. Ve büyük ihtimal birkaç gecedir uyuyamıyordu, ya da Valerie gibi yıllardır uykuyla arası yoktu, gözleri kızarmıştı. Burada ne arıyordu acaba. Neredeyse her zaman buraya gelirdi genç Gryffindor, ona daha önce hiç rastlamamıştı. Acaba o da mı hep buraya geliyordu? Kimi özlüyordu? Saati ona kim armağan etmişti? Aklında birsürü soru vardı, hiç birini kelimere dökemiyordu. Onu tekrar terslemesinden korkuyordu biraz sanki. Derin ve sessiz bir nefes alıp konuşmaya başladı.
"İnandığın şeyler Jack, buradalar", dedi ve kendinden beklemeyeceği bir şey yaptı, sağ elini Jack'in kalbinin üzerine koydu. "Ve onu kimse yok edemez. Ne olursa olsun onları hep orada hissedersin. Çünkü insanlar kalbimize işler. Nesnelere değil", ileri mi gidiyordu. Bilmiyordu, ancak içinden geçeneri söylüyordu. "Eğer seni incittiysem özür dilerim, ancak bunlar gerçekler."
Gerçeklerdi, çünkü Valerie bununla her gün yüzleşiyordu. Gerçeklerdi, çünkü gerçekler can yakardı ve bu gerçekten can yakıyordu. Çocuğun tepkisini beklerken bir yandan da utanıyordu. Kendini bu denli açıklamamıştı kimseye, çünkü kimse merak etmezdi. İnsanlar umursar gibi yapar, ama umursamazlar. Elinin hâlâ çocuğun kalbinin üzerinde olduğunu fark edince utancı daha da arttı ve elini çekip bakışlarını çocuktan alarak gölün kıyısına yaklaşıp oturara bağdaş kurdu.

Slytherin V. Sınıf Mesaj Sayısı : 22 Kan Durumu : Saf

Tüyleri diken diken oluyordu genç adamın. Valerie'in cümleleri vücudunda bir dalgaya dönüşüp tüm damarlarını geziyordu sanki. Anlayamamak çıldırtıcı bir hale gelmişti. Bir gün içinde bu kadar farklı duygular fazlaydı. Hislerine vurduğu tüm kilitler, yüzüne taktığı tüm maskelerin ardına geçmeye nasıl başarabiliyordu bu kız? İçinden bir çığlık kopmuştu, senin neyin özeldi Valerie? "Ve onu kimse yok edemez. Ne olursa olsun onları hep orada hissedersin. Çünkü insanlar kalbimize işler. Nesnelere değil". Her kelimesi aklında yankılanıyordu sanki. Özrünü duymamıştı bile. Kalbinin üstündeki eli Jack'in tek odak noktası haline gelmişti. Sıcak mıydı eli, tüm vücudunu bir anda ısıtabilecek kadar hemde? Bildiği, yaşadığı tüm her şeye karşı çıkmak gibiydi bu. Onu hissetmek. Dünyada güzel bir şeylerin var olması şaşırtıcıydı. Gerçekler demişti kız. Peki onun Jack'e yaşattıkları gerçek miydi yoksa bu başka bir büyü müydü. Eli kalbinin üzerinden çekilirken mantığını kucaklamıştı Jack. Elini tekrar hissetmek istemişti, eli ona uzanmak için uyarılmıştı, saniyenin onda birinde geri çekmişti hemen. Yabancıydı bu duygu. Bilmiyordu. Bu kadar toy muydu Jack?

Cevap vermesi gerektiğini düşünürken kızın uzaklaştığını gördü. Biraz ileride bağdaş kurup oturmuştu. Göle epey yakındı. Jack şok etkisinden yeni yeni kurtulup etrafının farkına varmıştı. Bir şeyler değişmişti. Bir büyü gibi kendisine çekiyordu kız Jax'ı, başka bir şeyle ilgili düşünmek affedilmez laneti yapmaktan farksızdı. Jack, " Kalbimin hızlanmasına bir anlam vermelisin Valerie " diye aklından geçirmişti. Ne diyeceğini bulmaya çalışırken ayakları kıza çekilmeye başlamıştı. Hemen bitişiğine gelip o da oturmuştu, bacaklarını göle doğru uzatmıştı, suya temas etmeden. Valerie'nin daha rahat şekilde oturduğu açıktı. Rahat olmak istemiyordu Jack. Yıllardır aradığı şeyi bulmak üzere suç mahalini inceleyen bir dedektiften farksızdı. Merak ediyordu. Nasıl tek dokunuşla saati unutturmuştu, verdiği kayıpların sürekli uyguladığı baskıyı nasıl kırmıştı. Aylardır görüşüyorlardı en azından bir Slytherin'li ile bir Gryffindor'un okulda aynı ortamda olabileceği her yerde selamlaşmışlardı. Ama hiç bir zaman bu kadar uzun süre bakmamıştı bu kızın yüzüne. Evet, Jack, Valerie'ye sanki ilk defa görüyormuş gibi bakıyordu. Kız ise göle dalmış gibi gözüküyordu. Özür dilemişti değil mi? Jax'ın gözü saatine kaymıştı. Kolundan çıkarıp kızın bacaklarının önüne koymuştu. Jack konuşkan biri değildi, birileriyle ilk defa bu kadar etkileşim içerisinde oluyordu. Anlaması gerektiğini düşünmüştü. Önemli değildi artık. Ağzını açar gibi olmuştu fakat sözcükler diline dolanmamıştı ne yazık ki. Ne demeliydi? Soğukkanlılığı neredeydi? Bir rüzgar, kuvvetli, rahatsız edici değil. Kızın saçlarını dalgalandırmış, kokusunu doğrudan genç adamın burnuna kadar taşımıştı. Normalden daha derin bir nefes daha almıştı Jack. Tatlıydı. Yetmemişti aslında. " Bu ne? " diye sordu Jack. Anlamayan bakışlarla karşılaşmıştı genç adam, şaşırmamıştı. Valerie'nin elini alıp tekrar kalbinin üstüne yerleştirmişti. Normalden daha hızlı atan kalbiydi kastettiği. Herhangi bir jestte bulunmaktan çok uzaktı, anlamıyordu. Elini kızın elinin üstünden çekmemişti, parmakları isteksizce okşamaya başlamıştı kızın elini. Gözlerine kilitlenmişti. " O saati bana geri vermen hiç bir şey ifade etmiyor. Bana dokunduğundan beri o saat yalnızlığımı geçirmiyor. ". Ne söylediğinin pek farkında değildi. Umurunda da değildi. İleri gittiğinin farkındaydı. Havayı yumuşatmak istemişti. Elini çekmişti. Bu sefer göğsünün sağ kısmına gösteriyordu işaret parmağı. T-shirti hafif yırtılmıştı. " Elin ağırmış?" diye söylenmişti Jack şakacı bir ses tonuyla. Saati sıkı fırlatmıştı Valerie...

Konu: Geri: Buraya baslik ismi gelecek C.tesi Haz. 23, 2012 6:16 pm

"Bu ne?"

"O saati bana geri vermen hiç bir şey ifade etmiyor. Bana dokunduğundan beri o saat yalnızlığımı geçirmiyor."

"Elin ağırmış?"

"Bir tişört borcum olsun"

"Durmadan saldırıya hazırlıkla olmak zorunda kalıyorsan, elin ağır olmalı"

"Senin de sözlerin ağırmış"

"Biraz yürüyelim mi?"

Slytherin V. Sınıf Mesaj Sayısı : 22 Kan Durumu : Saf

" Her zaman kibar biri olduğumu düşünmüyorum. "

Değişken ruh hallerine sahibim sanırım. Doğrusunu istersen insanlarla ilişkilerimde berbattır. "

" Avifors muydu o? Daha yaratıcı büyülerinde var mı bayan Gryffindor? Asanı öyle gördüğümde beni havaya uçuracağını düşünmüştüm halbuki. Duyman gerek, hayal kırıklığına uğrattın beni. "