Quiwen & Chancellor Jr. Cezası

Konu: Quiwen & Chancellor Jr. Cezası C.tesi Haz. 09, 2012 8:55 pm

Lita hızlı adımlarla ceza zindanlarını aşarken arkasından gelen iki ayak sesini duyabiliyordu. Onlara gerçekten çok kızmıştı ve onlarında şu an korku dolu olduklarının farkındaydı. Bu yüzden biraz tutuyordu kendini. Onlara bunun yeterli geleceğini biliyordu. Genede bu aptal ikiliye hem aşk denen şeyi daha iyi anlamaları, hem de böylesine çocukça oyunlar oynamamaları için iyi bir ders verecekti. O da aşkı çok iyi bilirdi. Hala yaşıyordu ve aşk için çok aptallıklar yapıldığını görmüştü. Genede buna değmeyeceğini anlamıştı. Aslında Chris yeniden Hogwarts'a ayak bastığı anda anlamıştı bunu. Yıllar önce aşık olduğu adam şimdi öğrencisi olarak dikilmişti karşısına. Onunlada böyle uğraşmak zorundaydı. Şimdi bu ikisi aynı hatalara düşüp kendi aşklarını hiçe sayıyorlardı. Uzak kalmanın gerçekten ne demek olduğunu anlamalılardı. Birbirlerine değdiklerinde bile aslında hissetmemenin ne demek olduğunu bilmelilerdi. İşte o zaman sırf dersinde değil hiçbir zaman bu saçmalığı yapmazlardı. Ceza zindanlarından birine girdiğinde hızla ikisine döndü. "Sebebinizi çok iyi biliyorum. Bakmayın bana öyle Bayan Quiwen öğrencilerimi çok iyi incelerim ve sandığınızdan daha yetenekliyim. Genede ne olursa olsun dersimi katletmenizi hoş göremem. Şimdi cezanız yarım saat sürecektir. Yarım saatin sonunda normale döneceksiniz ve zindanın çıkışında asalarınız sizi bekliyor olacak. Genede bu yarım saati hiç rahat geçiremeyeceğinizi hatırlatmalıyım." Hızla asasını salladı ve yarım saatleri başlamıştı. O anda ikşisininde cezanın ne olduğunu anladıklarına emindi. Hafif bir gülümnseyişle arkasını döndü. Asaları havaya asılı bir biçimde kapının önünde bırakarak gözden kayboldu.

Cezanız : Yarım saat boyunca bir karanlıktasınız. Ne dokunabiliyor, ne görebiliyor, ne sesinizi veya bir başkasının sesini duyabiliyorsunuz. Bastığınız yeri bile hissetmiyorsunuz. Birbirinize temas etseniz dahi bunu bilemeyeceksiniz. Kısacası hiçliktesiniz ve sürüklüyorsunuz. Yarım saat kendi düşüncelerinizle ve iç sesinizle baş başa kaldınız. İlk rplerde cezanızı betimlemenizi istiyorum. Okuyacağım ve yapmadığınız taktirde binalarınızdan 50 puan gidecektir. Gerisi size ve kurgunuza kalmış. Yarım saatin sonunda olanlar tamamiyle size bağlı. Kolay gelsin ve yarım saatiniz başladı. Bundan sorna bu başlık size aittir.

Konu: Geri: Quiwen & Chancellor Jr. Cezası Ptsi Haz. 11, 2012 10:32 am

Her şeyin bir başlangıcı bir sonu olurdu.
Genç çocuğun başlangıcı, sonu, yok oluşu, dirilişi.
Koru ve sakla!

Genç büyücü, oldukça sinirli görünen güzel profesörü, yavaş adımlarla takip ederken, daha fazla azar yememek ve binasına puan kaybettirmemek için korkuyor numarası yapıyordu. Oysa o kadar mutluydu ki, değer verdiği her şey kalbinden uçup gitmişti. Düşündüğünden daha da sinirlenmiş bu profesör ile ilgilenmiyordu bile. Onun için önemsiz bir cezaydı sadece. Kendisini asıl ilgilendiren, hemen yanında yürüyen genç cadıydı. Yan gözle baktığında, kızın gözleriyle karşı karşıya gelince hemen kafasını ters yöne çevirdi. Güçlü kalbinin, yürüyen üç büyücünün kalbinden daha hızlı attığının farkındaydı. Gözlerini birkaç kez kırpıştırarak kendisine gelmeyi bekledi; lakin olmuyordu işte. Teia'nın büyüsünden bir türlü kurtulamıyordu. Genç cadı, sanki onu esir almış gibiydi. Kendi kendine kızarak, ceza zindanlarından birine gelene kadar homurdandı.

Profesör durduğunda, ikisi birden durmak zorunda kalmışlardı. Richard'ın tüm kasları kasılmıştı. Kendi kendine burayı bir daha asla düşünmeyeceğine söz vermişti. Ağzından tıslamaya benzer bir ses çıktı. Vibeke. Nasıl da korkutmuştu genç büyücüyü. Her şeyi sanki dün olmuş gibi hatırlıyordu. Karanlık zindanlarda, genç büyücü o kadar yıpranmıştı ki, gerçek acının kendisi olduğuna dair ölüm yemini etmişti. Herkesten uzakta, kendi kendine işkence ederken Vibeke bulmuştu onu. Yaptıkları korkunç şeyi, ve ruhunu yaralayan o saatleri aklından çıkarmıştı. Şimdi ise aynı zindanlarda Adrasteia ile kalacaktı. Richard aklına gelen korkunç düşünce ile irkildi. Eğer kendisini kaybedip, Vibeke'ye yaptıklarını kıza yaparsa, kendi ölümünü kendisi yazmış olurdu. Yeniden kendisine geldiğinde hayatta aşık olduğu tek kıza zarar verdiğini görüp, kendisini en kötü ölüm şekli ile cezalandırırdı. Zavallı aşık kız, sevdiği oğlanın geçmişini ve yaptığı korkunç şeyleri bilse, acaba onu sevmeye davam eder miydi? Büyücünün karnına ağrı girmişti, bıçak saplanmış gibi acıyordu. Birkaç dakika sonra karnındaki acı göğsüne sıçradı. Sonra tüm bedenine. Vücudunun titremeye başladığını hissedebiliyor. Ah, hayır! Şimdi olamazdı. Kendisini kaybedemezdi. Her şey düzelirken, genç cadının önünde, kendi kimliğine, asıl canavara dönüşemezdi. Yumruklarını sıkarak profesörü dinlemeye çalıştı. Adrasteia'ya bu kadar sert davranması genç çocuğun sabrını taşırıyordu. Aralarında yaş farkı olabilirdi belki; fakat Richard kusursuz bir büyücüydü. Kaşlarını çatıp profesöre baktı. Başını yana çevirerek gözlerini kapadı. Kendisine hakim olmalıydı. Başka yapacağı bir şey yoktu.

Profesör asalarını alıp, onları yalnız ve savunmasız bıraktığında, Adrasteia çocuğun titrediğini fark etmiş ve gözleri korku ile şaşkınlık arasında gidip gelmişti. Ne var ki, kızın korkusu yersiz kalmıştı. Bir anda, kendilerini hiçlikte bulmuşlardı. Richard gözlerini açmıştı; lakin bir şey göremiyordu. Tüm bedeni hissizleşmişti, hiçbir şeye dokunamıyordu. Dokunsa bile hissedemiyordu. Sağır olmuştu, hiçbir şey duyamıyordu. Hayatında daha önce hiç bu kadar çaresiz hissettiğini hatırlamıyordu. Bedeninin sürüklendiğinin, yoklukta dans eder gibi hareket ettiğinin farkında değildi. En kötüsü de Teia'yı görmüyor, onun kokusunu alamıyor, onu hissedemiyor oluşuydu. Gözlerinden yaşlar akıyordu belki de; fakat bunun bile farkında değildi. İçten içe çığlık attı. Teia! Sadece düşünce yetisini kaybetmemişti. Teia! Bir kez daha tekrarladı; lakin genç kız onun adını duymuyordu. Cezaları düşündüğünden çok daha fazlaydı. Kendi kendine söylendi. Bu yasal mı?

Ona bir ömür gibi gelen yarım saatlik süre sonunda bitmişti. Kendisine geldiğinde, Teia ile birlikte yerde uzanıyor olduğunu fark etti. Hızlı bir şekilde ayağa fırladığından, başı dönmüştü. Ona ne olmuştu böyle? Babası gözlerinin önünde bir kadına tecavüz ederken, hatta annesi kız kardeşlerini göz göre göre lanetlerken bile bu kadar çaresiz hissetmemişti. Yutkundu. Her yeri cayır cayır yanıyordu sanki. Az önceki hiçlikten çıkmışa benzemiyordu. Birkaç dakika hiç konuşmadan kendilerine gelmeye çalıştılar. Sonra Richard, kızın elini tutarak onu ayağa kaldırdı. İkisinin elleri de terden yapış yapış olmuştu. Büyücü, kısa bir an cadının gözlerine baktıktan sonra ona sıkıca sarıldı. Sanki tüm bunlar olmamış gibi.