Slytherin - Hufflepuff Quidditch Maçı [II. Sezon]

Kasvetli bir sonbahar havası hakim maçın bulunduğu güne, belli ki oyuncuları zorlu bir maç bekliyor. Yağmur ince damlalarını yollarken seyircilerin üzerine, aralarda hızlanıp güçlü bir sağanağa dönüşüyor. Oyuncular sahaya çıkarken gözlüklerini kontrol etseler iyi ederler.

Slytherin Quidditch Takımı

Arayıcı:
- Ramona V. Lindström

Vurucular:
- Euterpe Châtillon
- Fia Righelli

Tutucu:
- Rogue Chancellor

Kovalayıcılar:
- Johann Rainhard
- Elshka Devereaux
- Slytherin Kovalayıcısı

Hufflepuff Quidditch Takımı

Arayıcı:
- Lucio Fontane (K)

Vurucular:
- Amélie Wròbel
- Julian Granville

Tutucu:
- Valkyrie Sileas

Kovalayıcılar:
- Verona Moretti
- Anika Jørgensen
- Su Ağaoğlu

Maç için yoklama alınamamıştır, ancak saat 23:30'a kadar yazmayan her oyuncunun yeri boşta sayılacağından, bana özel mesaj ile ulaşırsanız maça katılabilirsiniz. Öbür türlü NPC'ler ile maçı yöneteceğim.

Genç cadı, süpürgesini de yanında tutarak sahaya baktı ve tebessümüne engel olamadı. Yağmurun minik damlaları yüzünü ferahlatırken, beyaz yüzünü tamamiyle gökyüzüne çevirdi ve takım kaptanına baktı. Birkaç ayarlamanın sonunda dostuna gülümseyerek süpürgesine bindi ve gözlüğünü son bir kez kontrol etti. Süpürgenin havalanması ile yerini alarak sopasına sıkıca sarıldı. Her tehlikeye karşı hazırlıklı olmalıydı.

Lucio o kadar korkuyordu ki, ne yapacağını konusunda hiçbir fikri yoktu. Kendisine verilen gözlükleri taktı ve sıkıca süpürgesini tuttu. Daha geçen sene, porsukların holiganı ve bir numaralı palyaçosu iken, bu sezon tam tersi takıma girmişti. Hem de kaptan olmuştu! Tüm bunların olduğuna inanamıyordu. Tabi eğer Liljana olmasa bunların hiçbiri olmayacaktı. Oldukça neşeli takımına baktı. Bir konuşma yapması gerekiyordu belki de ama bunun için önce kendisini toparlaması gerekiyordu. İçini çekti ve havaya süzüldü. Şu iğrenç yılanlara günlerini göstereceklerdi!

Elshka sezonun ilk maçı olduğundan biraz tedirgindi; fakat rakipleri akılları bir karış havadaki porsuklar olunca işler kolaylaşıyordu. Şu eziklerin başını kesmenin vakti gelmişti de geçiyordu. Yağmur yağdığı için maç zor olacaktı. Gözlüklerini taktıktan sonra süpürgesine tutundu. Ardından hızlı bir hareketle havaya yükseldi. Karşı takımın kaptanı Lucio'ya düşmanca bir bakış fırlattıktan sonra seyircilere bakıp, yılanların eşsiz tezahüratlarını dinledi. Elshka son derece hazır ve dikkatli görünüyordu.

Tanrım! Vurucu'yum ben ehe. Oley. Sopasını kolunun altına koyup süpürgesini beceriksizce bacaklarının arasından geçirmeye çalışıyordu ki yardımına yetişen takım arkadaşı sopasını tutarken rahatça süpürgeye yerleşti. Kızdan sopayı al sol omzuna yasladı ve gözlerini kısarak tribünlere baktı. Ne çok kişi gelmişti. Heey. Takım kaptanı havalandığında o da kankisiyle birlikte havalandı ve Lucio'nun yakınına uçtu. Elbette ki her zaman olduğu gibi Quidditch maçlarında da kankisini koruyacaktı. Yağmurun ıslattığı saçlarını kulaklarının arkasına aldı ve hakemin düdüğünü bekledi.

At kuyruğunu gevşetip yeniden bağlarken düşürmemek için şekilden girdiği süpürgesi, elbette ki düştü ve bu kadar hafif yağan yağmurda tek çamurlaşmış yere düştü. Boş bakışlarla havaya baktı, eğilip kaldırdığı sopaya yaslandı. Çevresindekilere şöyle bir bakarken törkezledi ama kimse onun neredeyse yere çakıldığını fark etmedi. Yılanları sevmiyordu, maçın onlarla olduğunu öğrendiğinde kaybederiz ya diye düşündüğünü de itiraf etmek zorundaydı. Yine de yeşile duyduğu inanılmaz nefret uğruna iyi oynayacaktı. Ay zaten o mükemmel Valk'tı, yapardı canım... Yapardı.

Yağmur hızlanmaya başladığında adımları seyrekleşti cadının, sevgilisi kendisi yüzünden giremediği takımının uğradığı hüsran üzerine yas tuttuğundan ve çocuk onu desteklemek için gelmeyeceğini daha sabah ışıkları ile belirttiğinden; umduğu dağlara bir nevi karlar yağmıştı. Hiç bir tüyo alamayacak olduğu için üzüldü bir an için. Sarışın cadı Sileas'ı istemeden fakat pişman olmadan itikleyip ikinci bir defa düşmek ile burun buruna getirdiğinde yüzünde minik bir sırıtış belirdi. Hufflepuff en sakar elemanlarını kullanıyordu, kazanmak için büyük bir şansları vardı.

Mesaj Sayısı : 203 Kan Durumu : Safkan

Şu gözlükleri hiç sevmediğimden yağmur damlaları yüzümü yıkayıncaya kadar takmayacaktım. Sağ elimde süpürgem ve sol elimden sarkan lastik kayışlı gözlüğün eşliğinde sahanın yolunu tuttum. Kasvetli havanın ince damlaların yarenliğinde toprak kokuttuğu havayı derin bir nefesle içime çekiyorum. Gözlüğü kabaca gözlerime geçirdikten sonra süpürgeme atlıyorum ve erkek kıtlığı yaşanan takımımın yanına doğru yükseliyorum.

Tüm Jedi zihin gücünü Quaffle'a odaklayarak şanslarının geçen dönemden daha iyi olmasını umut eden Verona, süpürgesinin üzerine atlayarak havada süzülmeye başlamadan önce üç kulhuvallah bir elham okumuş, beş dakika boyunca Lucio'nun üzerine üflemişti. Çok kankslı bir kanks olan Lucio, tipine bakıldığında imkânsızmış gibi görünse de antrenmanlarda epey iyi bir performans sergileyerek herkesi şaşkına çevirmiş olsa da, Verona onun aynı başarıyı sergileyeceği konusunda hiç şüphe duymuyordu. Yani neredeyse hiç şüphe duymuyordu. Ölmese bari. Düzensiz aralıklarla yüzüne düşen yağmur damlaları pek içini açmıyordu fakat en azından gözleri kamaşmayacağından Snitch'i görmek daha kolay olurdu. Gözlerini kırmızı topa dikti ve havaya atıldığında saldırıya geçmek üzere kendini hazırladı.

Etrafa ve takım arkadaşlarına gülücükler saçarken süpürgesinin sapını bir anlığına öptü. Sanki kafa yapan bir şeyler içmiş gibiydi Su. Birkaç yılanın ona bakmasına aldırış etmeyerek kıvırcık saçlarını savurdu ve gözlüğünün camlarını ince parmakları ile sildi. Yüzünü buruştururken, bacağını attığı süpürgesi çoktan havalanmıştı. Havada asılı kalmaktan son anda kurtulduğu için şanslıydı. Kendisine gelirken yerine geçti ve sırasını beklemeye başladı.

Ellerinin sihirli marifetlerini ancak hamur filan yoğurmak gibi işlerde kendini gösteriyor olduğunu düşünmesine rağmen bile bile bu işe karışmasının mantıklı bir yanı var mı hiç bilmiyordu, yani herhalde yoktu. Oysa şimdi şu çirkin gözlükleri turuncu kafasına geçiriyor ve maça çıkmaya hazırlanıyordu. İçinden bir ses OOOOĞĞĞ YOOOĞĞĞĞ diye bağırmaya devam etmese her şey daha güzel olabilirdi, tek amacı kenksleriyle takılmak olduğundan yedeklere yazılmıştı. Lucio kenksinden "Everything is something happened!" temalı konuşma gelmeyince hayal kırıklığına uğramış olsa da sadece sessize süprügesinin üzerinde yükseldi.
* mrb ben James Reese Parker yerine yazıyorums filan.

Uzun kızıl saçlarını en tepeden toplayan cadı, can yoldaşı yağmur taneleri her bir damlada yüzünü huzurla yıkarken, gökyüzüne yükseldi. Geçen dönem kazanmalarında hayli yardımı olan maçların bir benzerini bugün de göstermek istiyordu. Ezikpuffların süpürgelerinde yükselmelerini izlerken kendi son model Ateş Oku 5013'ünü sevgiyle okşadı. Alaycı gülümsemesi yüzünde can bulduğunda ondan birkaç metre ileride uçmakta olan Johann'a göz kırptı.

Antonije Stanlavis adına yazıyorum.

Çiseleyen yağmurun toprakta bıraktığı kokusu burnuna yavaş yavaş zerk olurken yosun yeşili gözlerini korumak için taktığı gözlüğünü son bir kez kontrolden geçirmekteydi genç hufflepufflı. Omuzlarına dalga dalga dökülen kestanenin çikolataya yakın tonlarındaki saçlarını at kuyruğu yaparak görüş alanını kolaylaştırdı. Uzun, ince parmaklarıyla kavradığı vurucu sopasıyla havada birkaç kez daireler çizmesinin akabinde ekipman arkadaşlarıyla beraber sahada buldu kendini. Düdük sesi gittikçe sağanak vaziyete gelen yağmurun tiz sesine karışırken süpürgesiyle havalandı ve karşı takımın tutucusuna bir Bludger göndermek için kollar sıvadı.

Yağmurun kendini arttırdığı şu dakikalarda genç kız hızla sahaya ilerledi. Floja'nın yaptığı kısa bir konuşmanın ardından moralı tam olarak yerine gelmişti. Sakindi ve top kaçırmaya kesinlikle tahammülü yoktu. Hızlı adımlarla sahanın ortasına ilerledi. Kaptanın arkasında durup el sıkışmalarını izledi. Aslında şöyle bir bakıp gülümsemişti, Hufflepuff kaptanına bakınca zaten başka bir şey yapamıyordu genç cadı. Hufflepuff'ın beceriksiz çocuğu kaptan olmuştu ve böyle bir takım çıkartıyorlardı. Gerçekten komikti. Genede gülüşleri dikkatini hiç dağıtmadı ve rakibini küçük görmemeyi unutmadı. Aslında ne kadar küçük olursa olsunlar o en iyi halinde olmalıydı ve zaten öyleydi. El sıkışıklı, profesör kuralları söyledi ve iyi bir maç dileyerek Quaffle'yi havaya fırlattı. Ro bu sırada süpürgesine atladığı gibi deliklerin önüne gitti. Gözlerini oyunculara dikmiş, onların gelişlerine göre konum alarak delikleri koruyordu.

Kovalayıcılar
Elshka Devereaux [18], Johann Rainhard [19], Slytherin Kovalayıcısı [10], Verona Moretti [12], Su Ağaoğlu [11], Anika Jørgensen [12]

İki tarafın kovalayıcıları da maça mükemmel bir başlangıç yapıyorlar! Verona ile Anika Quaffle'ı ilk paslaşan ikili oluyor. Ancak topu mükemmel bir çalım ile Elshka alıyor. Hızına yetişmek imkansız! Kızın attığı pas Johann'ın vuruşu ile sayıya döndürelerek taçlanıyor. Slytherin'e 10 puan!

Vurucular
Euterpe Châtillon [14], Fia Righelli [8], Julian Granville [10], Amélie Wròbel [20]

Euterpe önüne gelen Bludger'a sert bir vuruşta bulunmuş olmasına rağmen top havada yavaşlamış olacak ki Lucio'nın koluna neredeyse sadece dokunuyor. Fakat arayıcılarına yapılan bu saldırı karşısında kızmışa benzeyen Amélie önüne gelen topu resmen Rogue'a yediriyor! Çok acıtmış olmalı!

Tutucular
Vålkyrie Sileas [14], Rogue Chancellor [5]

Vålkyrie maçın heyecanına kaptırmış olacak ki oldukça iyi bir performans seyrediyor ancak Slytherin kovalayıcılarının hızına yetişmek ne mümkün! Genç cadı daha kollarını kaldıramadan Quaffle çemberlerden geçiyor. Rogue ise açıkça vuruculardan bir saldırı beklememiş olmalı. Tam karnına isabet eden top cadıya birkaç günlük acı çektireceğe benziyor.

Rogue Chancellor HP [7] 20-7= 13 HP

Arayıcılar
Lucio Fontane [5], Ramona V. Lindström [10]

Sağanak yağmur belli ki iki arayıcının da işine gelmiyor. Ramona bir an için bir kıpırtı görüyor gibi oluyor ancak bundan emin olamıyor. Zira bir yağmur damlasını takip edip rezil olmak istememesi şaşırtıcı bir durum değil. Lucio ise koluna çarpan Bludger yüzünden bir an şaşırsa da fazla zarar görmüyor. Daha dikkatli ol genç büyücü, vurucular pek hırslı görünüyorlar.

Lucio Fontane HP [1] 20-1= 19 HP

Quaffle: Hakem atışıyla oyuna dönecek.
Bludger: Yeni hedeflerini belirlemek üzere etrafta kol geziyorlar.
Snitch: Nerede bilinmiyor.

Slytherin: 10
Hufflepuff: 0

Kendi kendime küfredip gözlerimi yeniden atılmak üzere olan kırmızı topa dikiyorum. Bu kez benimsin!

Quaffle eline geçtiği andan itibaren o kadar heyecan yapmıştı ki sanki elleri titriyormuş gibiydi. Zorla da olsa Verona'ya isabetli bir pas verebilmiş cadı topun birden oldukça sinir bozucu bir yılanın eline geçmesiyle bir lanet savurmadan edemedi. Sayıyı da yemeleri ile birlikte yağmur da oldukça hızlanınce içinden söylenmesi işten bile değildi; çok da iyi oldu, çok ga güzel oldu! Bir dahakine aynı yanlışı yapmayacaktı.

Eu'ya doğru baş parmağını kaldırıp, yapılan sayıyı kutlamak için bir kahkaha patlatıyor genç cadı. Küçük sevinç gösterisinin ardından zaman kaybetmeden yanından geçen bludgerlardan birini Verona'ya göndermek için nişan alıyor.

Başarılı atışımdan mütevellit yağmurlu havanın ortasında yüzümde güller açar iken Valkyrie'nin başarısız hamlesini gördüğüm an suratım eski hâline bürünüyor ve git gide hırs yapıyorum. İlk hamlemdeki başarıdan cesaret alarak önüme gelen ilk Bludger'ı rakip takımın arayıcısına gönderiyorum bu kez. Dikkatli olsan iyi olur, cadı. Bludger'ımı ağzının ortasına yemek üzere olabilirsin her an.

Topu kıl payı kaçırmış olmasına karşın mutlu olmaya çalıştı. Nasılsa sayı yapmışlardı. Fia’ya doğru baktı ve küçük bir kahkaha patlattı. Ardından yerine geçerek sopayı sıkıca kavradı. Birini haşlamayı fazlasıyla istiyordu. ‘‘Canınızı yakmaz zorundayım sevimli porsuklar!’’

Yılanların sayı yapması, porsuğun canını sıkarken yerine geçti sakince. Ne olursa olsun, bu maçı kazanmaları gerektiğinin farkındaydı. Derin bir nefes aldı ve gözlerini dört açtı. Ya sayı yapmalılardı ya da yapmalılardı. Başka bir yolu yoktu.

Mesaj Sayısı : 203 Kan Durumu : Safkan

İşte bu ! Takımca olması gerektiği gibi başlamıştık maça. Sayıyı benim atmam da oyundan aldığım hazzı iki katına çıkartıyordu tabii. Tribünlere doğru mütevazi bir el hareketi yaparak tekrar oyuna dönüyorum ve kırmızı topa doğru ok gibi fırlıyorum.

İki Bludger da Julian'ın yakınından geçmemişti. Lakin pek de umrunda değildi. Lucio kankisini korumak zorundaydı. Aslında şimdi hatırladım da az önce Lucio'nun koluna çarpan Bludger'a engel olamamıştı. Olsun Julian başaracaktı. Sayı yemiş olmalarına bile üzülmemişti. Porsuklar en iyisiydi. Hufflepuff rules dostum. Julian yine Lucio kankisinin yakınına uçtu ve onu korumak için sopasını sıkıca kavradı.

Valkyrie'nin istediği şeyi elinden alan insan onun sürekli ağlamasına katlanmak durumundaydı. Sayı yiyince, planları içine yılanların peşinde bebek gibi zırlayarak dolaşmayı da ekledi. Eğer yenilecek olurlarsa diye, zafer sevincini karşı tarafa yaşatmamayı kafasına koymuştu. Yağmurdan tel tel olan sarı saçları yüzüne yapışınca sinirlendi. Şu anki hırsı falan da düşünülünce, evet her şeye sinirleniyordu.

Lucio'dan atak olmak, çocuk oyuncağı.